شناسائی سیستم پل روگذر شهر نمین به روش زیرفضای تصادفی بر پایه همبستگی کانونی

بررسی مشخصات مودال سازه ها از معمول ترین روش هاي پایش سلامت سازه است. در بین آزمایش هاي مودال، آزمایش هاي ارتعاش محیطی از ارزان ترین ها است. در این تحقیق با استفاده از روش زیرفضاي تصادفی که از پیشرفته ترین روش هاي شناسایی سیستم در حوزه زمان بوده به شناسائی مشخصات دینامیکی روگذر ورودي شهر نمین پرداخته شده با مدل المان محدود و همچنین روش FDD در حوزه فرکانسی مقایسه شده است. این آزمایش شامل نصب چهار سنسور در دهانه اول این پل، در چهار آرایش هاي منتخب است. رکورد آرایش هاي ثبت شده به طول هاي یک دقیقه اي و براساس ماکزیمم شتاب هر سنسور با شرط 0.01g دسته بندي شدند. نتایج حاصل مشخصات مودال استخراج شده همخوانی قابل قبولی با مدل عددي و روش تجزیه حوزه فرکانسی دارد. در مود اول فرکانسها هرسه متد تا 90 درصد با همخوانی دارند اما میزان درصد میرائی تفاوت فاحشی دارند. از آنجائیکه در روش هاي فرکانسی درصد میرائی بسیار به کیفیت داده برداري حساس است می توان نتایج روش زیرفضا را به واقعیت نزدیک تر دانست. در یک جمع بندي کلی می توان گفت مشخصات مودال مستخرج در هرسه متد همخوانی قابل قبولی دارند. در روش هاي زیرفضا سرعت تحلیل و همچنین مبانی قوي ریاضی در مقایسه با روش هاي حوزه فرکانسی، باعث شده نتایج تحلیل ها قابلت اعتماد بیشتري داشته باشند.

کلیدواژه ها:

زیرفضای تصادفی ، ارتعاش محیطی ، پل روگذر ، المان محدود