تاثیر عمق و مصالح پر کننده ترانشه ها به عنوان جداسازهای لرزه ای بر پاسخ دینامیکی سازه بتنی

جداسازی سازه های حساس در مقابل ارتعاش که در اثر ماشین آلات صنعتی، ترافیک وسایل نقلیه، انفجار و زمین لرزه ایجاد می شوند و موجب خستگی و گسیختگی این سازه ها می شوند، موضوع بسیار مهمی در علوم مهندسی است. با گسترش فنّاوری ساخت جداسازهای برون سازه ای و همچنین نیاز جامعه، اهمیت مطالعه ی این نوع از جداسازها شدیداً احساس می شود چون از یک سو انجام آزمایش های میدانی بزرگ مقیاس دشوار و پر هزینه می باشد و از سوی دیگر پیش بینی موقعیت اولیه سازه بسیار دشوار است؛ لذا روش عددی گزینه ی مناسبی برای تحقیق جامع بر روی تاثیر جداسازی برون سازه ای بر پاسخ سازه ها می باشد. ازین رو در این تحقیق از روش اجزای محدود به عنوان یکی از روش های عددی قدرتمند برای مطالعه ی تأثیر سیستم های جداساز برون سازه ای در کاهش اثرات مؤلفه رایلی ناشی از عبور قطار زیر زمینی (مترو) بر سازه بتنی استفاده شده است. در تحقیق حاضر، نخست ترانشه هایی با عمق های مختلف در حالت پر شده با بتن یا فوم و در حالت خالی (بدون مصالح) بین سازه بتنی و منبع ارتعاش قرار داده شدند و سازه با استفاده از نرم افزار آباکوس تحت بارگذاری ضربه ای مورد تحلیل دینامیکی قرار گرفت. سپس پاسخ های سازه برای حالت های مختلف استخراج شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که استفاده از جداسازهای لرزه ای موجب کاهش چشمگیر تغییرمکان بام سازه و شتاب رسیده به سازه می گردد.

کلیدواژه ها:

جداساز لرزه ای ، مولفه رایلی ، اجزای محدود ، سازه بتنی ، تحلیل دینامیکی