تحلیل آیین بارانخواهی چمچه گلین در آذربایجان از منظر هنر مشارکتی- تعاملی

آیین بارانخواهی چمچه گلین یکی از رسوم کهن سنتی در مناطق آذربایجان ایران است که در اصل یکی از آیین های نیایشی برای الهه آبها در ایران باستان می باشد و با گذر زمان دچار دگردیسی فرهنگی شده و از آن صرفاً نمایشی نمادین برجای مانده است. هنر تعاملی و هنر مشارکتی- تعاملی نیز به نوعی از هنرها گفته می شود که مخاطب هنری نقش مهمی در فرآیند هنری و تشکیل اثر هنری ایفاء می کند. هنر که مخاطب نقش اصلی را در شکل گیری اثر هنری داشته و ماهیت هنر وابسته به مخاطب است. به نظر می رسد آیین باران خواهی چمچه گلین هم به نوعی هنر مشارکتی- تعاملی محسوب می شود. از این رو هدف اصلی پژوهش شناسایی ویژگی های مهم هنر مشارکتی- تعاملی و شناسایی مشخصه های آن در آیین باران خواهی چمچه گلین است. سؤال پژوهش نیز عبارت است از: - ویژگی های و مشخصه های هنر مشارکتی- تعاملی چگونه در آیین باران خواهی چمچه گلین به کار رفته است؟ لازم به ذکر است در این پژوهش اطلاعات کتابخانه ای و اسنادی با رویکرد توصیفی- تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته است و نتایج نشان می دهد ماهیت آیین باران خواهی چمچه گلین ویژگی های هنر مشارکتی- تعاملی را در خود دارد واین آیین توسط خود مخاطبان آن یعنی توسط زنان، دخترا و کودکان و با حضور طبل زن، دهل نواز و آوازخوانی کودکان و بزرگسالان روستایی انجام می شود.

کلیدواژه ها:

هنر مشارکتی- تعاملی ، چمچه گلین ، آیین باران خواهی ، آذربایجان