سازمان و ناخودآگاه

هدف این پژوهش تمرکز بر سازمان و ناخودآگاه و نقش ناخودآگاه در معنا، جامعه، فرهنگ سازمانی و نیز تاثیر آن در سازماناست. برای اینکه ما بتوانیم مفهوم فرآیندهای ناخودآگاه را در سازمان دنبال کنیم، لازم است در ابتدا با مفهوم ناخودآگاه آشنا شویمو سپس نقشهایی که میتواند در فرهنگ، جامعه سازمانی و تغییردر سازمان بپردازیم، ذهن آدمی دارای دو بخش خودآگاه وناخودآگاه است. ناخودآگاه منبع انرژی است و امیال، احساسات و افکار فرد را تغذیه میکند و همواره در تلاش است تا به خودآگاهنفوذ کند. با توجه به این که سازمان ها انسان ها را در بر گرفته اند و انسان نقش اصلی در متن سازمان را ایفا می کند، ناخودآگاهجمعی در این میان مطرح میشود، ناخودآگاه جمعی از دو جزء به هم پیوسته و متفاوت تشکیل شده که عبارتند از: کهن الگو وغریزه، کهن الگو تصاویری است که بر الگوی جمعی رفتار ما تأثیری شگرف می نهند و غریزه در حکم سرمشق کنش است. روشپژوهش مرور پیشینه و بررسی متون است. یافته های پژوهش نشان داد ناخودآگاه نقشی اساسی در سازمان و زندگی اجتماعی وسازمانی افراد شاغل در سازمان ها دارد به گونه ای که با شناخت ناخودآگاه، می توان شناخت دقیق تری از فرد، سازمان و زندگیسازمانی به دست آورد. و نتایج حاصل از پژوهش نشان داد ناخودآگاه در مطالعات روانشناسی ریشه دارد، داستان هایی که در موردفرآیندها و روابط سازمان گفته می شوند، استعاره های ایجاد شده برای توسعه و تقویت معنا و زبان مشترک برای برقراری ارتباطمعنی در سراسر سازمانها، منابعی هستند که ناخودآگاه جمعی با استفاده از این نمادها حفظ و آشکار می شود.

کلیدواژه ها:

سازمان ، کهن الگو ، ناخودآگاه ، ناخودآگاه جمعی