فناوری اطلاعات و ارتباطات ، سرمایه گذاری مستقیم خارجی و رشد بهره وری

يکي از مسائل عمدهاي كه در زمینه تجارت خارجي هر كشور مطرح مي شود، موضوع آثار جذب سرمايه گذاري مستقیم خارجي بر رشد بهره وري كشورها مي باشد. سرمايه گذاري مستقیم خارجي مي تواند باعث افزايش ظرفیت هاي تولیدي به ويژه در مورد كالاهاي صادراتي شود و در زمینه برقراري پیوند و ارتباط با اقتصاد بین الملل از طريق توسعه بازارهاي صادراتي و پیشرفت در زمینه هاي تحقیق و توسعه به كشور میزبان كمك نمايد.امروزه بیش از گذشته اين نظر در میان اقتصاددانان جاي باز مي كند كه سرمايه گذاري مستقیم خارجي ميتواند مانند تجارت در خدمت رشد، توسعه و بهره وري اقتصاد قرار گیرد و اين نکته به وضوح در سیاست هاي موافق با جذب سرمايه گذاري مستقیم خارجي در كشورهاي پیشرفته و درحال توسعه بازتاب مي يابد. تجارت و سیاست هاي تجاري نیز به نوبه ي خود مي تواند تأثیرات گوناگوني بر اندازه، جهت، و تركیب جريانات سرمايه گذاري مستقیم خارجي داشته باشد اما از طرفي با گذشت زمان و روند تحولات جهاني، فعالیت هاي روزمره جوامع با سرعت غیرمنتظره اي درحال مکانیزه شدن هستند. به طوري كه در منزل و در محیط كار و تجارت، آثار انقلاب ريزپردازنده ها به وضوح نمايان است.مقاله حاضر بررسي اثرات سرمايه گذاري مستقیم خارجي و فناوري اطلاعات و ارتباطات بر رشد بهره وري در كشورهاي در حال توسعه منتخب است كه جامعه آماري موضوع مورد بررسي، داده هاي سالانه مربوط به كشورهاي منتخب در حال توسعه طي دوره زماني 2000 تا 2018 مي باشد كه آمار و اطلاعات آنها از وب سايت هاي بین المللي معتبر گردآوريخواهد شد.كشورهاي در حال توسعه تحقیق شامل كشورهاي D8 مي باشد كه گروه اقتصادي متشکل از هشت كشور در حال توسعه اسلامي: ايران، تركیه، پاكستان، بنگلادش، اندونزي، مالزي، مصر و نیجريه است. نتیجه تخمین مدل حاكي از آن است كه تاثیر متغیرهاي سرمايه گذاري مستقیم خارجي و شاخص فناوري اطلاعات و ارتباطات بر رشد بهره وري در كشورهاي منتخب در حال توسعه مثبت و از نظر آماري معنا دار در سطح اطمینان 90 درصد مي باشد.