بررسی اثر میانجی عدم تحمل بلاتکلیفی بین طرحواره های ناسازگار اولیه و علائم اختلال وسواسی جبری

  • سال انتشار: 1399
  • محل انتشار: دومین کنفرانس روانشناسی، علوم تربیتی، علوم اجتماعی و مشاوره
  • کد COI اختصاصی: CPESC02_041
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 883
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

رکسانا خالقی منش

دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه خیام، مشهد، ایران

الهام طاهری

استادیار گروه روانشناسی بالینی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران

زینب ضرابی مقدم

کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه خیام، مشهد، ایران

چکیده

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر میانجی عدم تحمل بلاتکلیفی بین طرحواره های ناسازگار اولیه و علائم اختلال وسواسی جبری بوده است. مطالعه از نوع بنیادین است که به روش همبستگی صورت گرفت. در این پژوهش، جامعه آماری، کل دانشجویان دانشگاه غیرانتفاعی خیام در سال تحصیلی 98-97 است و حجم نمونه شامل 200 نفر از دانشجویان است که به شیوه طبقه ای نسبتی انتخاب شدند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش عبارتند از: پرسشنامه وسواس فکری- عملی OCI-R ، فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره های اولیه یانگ 75 سؤالی و مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی IUS .در این پژوهش به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری و نرم افزار اموس 22 استفاده شده است. تحلیل نتایج به دست آمده نشان داد که مدل اولیه پژوهش معنادار شد یعنی مدل واسطه ای عدم تحمل بلاتکلیفی بین طرحواره های ناسازگار اولیه و علائم اختلال وسواسی جبری از برازش مطلوبی برخوردار گردید و کلیه روابط متغیرها به صورت دوتایی معنادار شد که یعنی بین طرحواره های ناسازگار اولیه و علائم اختلال وسواسی جبری و نیز بین طرحواره های ناسازگار اولیه و عدم تحمل بلاتکلیفی و نیز بین عدم تحمل بلاتکلیفی و علائم اختلال وسواسی جبری رابطه معنادار و مثبتی وجود داشت.

کلیدواژه ها

طرحواره های ناسازگار اولیه، اختلال وسواسی جبری، عدم تحمل بلاتکلیفی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.