شناخت تحولات تاریخی و کالبدی شهر اردبیل

عدم شناخت و درك ساختار فضایی و کالبدی شهرها و عدم تلاش در حفظ، احیاء و سامان دهی آ نها، مشکلات فراوانی رادر پی دارد. لذا آگاهی و تسلط شهرسازان و سیاستگزاران بر ساختار گذشته و حال شهرها به منظور ساماندهی کالبدی وفضایی شهر ضروری است. شهر اردبیل از کهن ترین شهرهای ایران است که قدمت آن به بیش از سی قرن می رسد وبه عنوان یکی از شهرهای مهم قلمرو تمدن دوران اسلامی معاصر در دهه های اخیر، با رشد شتابان شهرنشینی در دورهمعاصر (از دهه 1340) روبه رو بوده است. این روند منجر به ایجاد عدم توازن در توزیع مناسب فضایی خدمات و فضاهایعمومی شهری شده است. توزیع نامتوازن فضاهای عمومی در سطح شهر، یک مسئله و مشکل شهری بوده و تلاش برایایجاد توازن در توزیع فضایی آن، چالشِ پیش روی برنامه ریزان، مدیران و سیاست گذاران شهری است. از این رو، ایجادتعادل و توازن در توزیع متناسب مکانی فضاهای عمومی از طریق برنامه ریزی فضایی، تحلیل فضایی این فضاها در مقیاسشهری و محله ای را ضروری می نماید. تحقیق حاضر با مطالعات کتابخانه ای و اسناد تاریخی، به بررسی رشد و تحولاتشهر در دوران های گوناگون پرداخته و برای معرفی عناصر تأثیرگذار در طراحی بافت کهن، به تحلیل ساختار کهن محلاتو شناسایی نقاط مهم بافت با توجه به تعاملات اجتماعی فرهنگی مردم پرداخته می شود. ویژگی های شایان توجه اینبستر از جمله ساختار منظم و سیستماتیک محلات، تحت نظامی مرکزگرا و شعاعی می باشد که هم اکنون نیز با وجوددخل، تصرف و خیابان کشی های عجولانه، همچنان روابط محله ای و اجتماعی خود را به خوبی حفظ کرده است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی شهری ، شناخت ، توسعه شهری ، فضاهای شهری ، شهرسازی ، اردبیل