ندا اخضری بابکی - دانشجوی کارشناسی ارشد حمل و نقل دانشگاه آزاد اسلامی استهبان
حمیدرضا مختاریان - دکتری عمران ،حمل و نقل وترافیک

با توجه به اين حقیقت که انسان بیشترين سهم را در وقوع حوادث رانندگی داشته و در واقعاشتباهات رانندگی انسانی يکی از مهم ترين علل مرگ انسان ها شده است، توجه به مقوله یآموزش رانندگی امروزه توجه ويژه ای را به خود معطوف کرده است. متخصصین از يک سو سعیدارند با تجهیز هرچه بیشتر خودروها ايمنی بیشتری برای استفاده کنندگان از آن ها و حتی برایعابران در خارج از خودرو فراهم نمايند. از سوی ديگر متخصصین حمل و نقل،آموزش و روانشناسیاجتماعی در سراسر دنیا، پیوسته در جستجوی سیستم های آموزش و ارزيابی پیشرفته هستند کهبتوانند به کمک آن ها قوانین را در رانندگان نهادينه و آن ها را به رعايت آن وادار نمايند. آموزشهای ترافیکی به نوعی سرمايه گذاری برای آينده است و اين امر بدون الگوبرداری و بومی سازی از برنامه های موفق ديگرکشورهای توسعه يافته و هدفمند و دارای چشم انداز- قانون پذيری- قانون محوری و در نهايت قانون باوری يکايک مردمصرف نظر از شغل ،طبقه اجتماعی، نژاد، اقلیم و ... امکان پذير نیست. بدين منظور بايد آموزش های لازم پا به پای اينپیشرفت، تغییر و هماهنگ با اين مهم ، به روزرسانی گردد. چراکه محیط های آموزشی به جهت محاط بودن بر رفتارهایانسانی و تاثیر متقابل محیط بر فرد، درجهت ارتقاء فرهنگ ترافیک و سوق دادن جامعه به سمت توسعه پايدار در حمل ونقل، نقش بسزايی دارد.ما دراين مقاله که به روش کتابخانه ای انجام گرفته است ، سهم عددی عامل انسان در تصادفات راتعیین کرده و به معرفی شبیه ساز رانندگی و تاثیر آن بر کاهش تصادفات پرداخته و تغییر و اصلاح روش های آموزشی درشرايط مختلف جوی و جاده ای و استفاده از روش های نوين همچون شبیه سازی رانندگی را پیشنهاد داده ايم.

تصادف، عامل انسانی، شبیه ساز رانندگی، آموزش