نرگس خدابخشی شلمزاری - کارشناسی ارشد معماری داخلی- گروه معماری،واحد شاهین شهر،دانشگاه آزاد اسلامی،شاهین شهر،ا یران

جهت گیری بنا و سازمان بندی حیاط و پلان نسبت به مسیر حرکت خورشید اصلی مهم در معماری ایرانی است. خانههای قدیمی اصفهان نیز از این اصل مستثنی نبوده و جهت گیری آنها بنا بر یک نظر، معروف به «رون اصفهانی» تلقیشده است. پژوهش حاضر در پی بررسی 9 مورد از خانه های قدیمی در نقاط مختلف شهر اصفهان است که آیا جهتگیری آنها از سمت و سوی خاصی پیروی می کند؟ بدین منظور در جمع آوری اطلاعات از تحقیقات میدانی و اسنادی،استفاده شده است. با بررسی این 9 خانه به خروجی نموداری رسیدیم که سویابی را در این خانه ها تعیین می کند. نتایجپژوهش نشان می دهد که خانه های اصفهان اغلب تابع «رون اصفهانی» نبوده اند. و جهت گیری حیاط، مهمترین عامل تأثیرگذار بر نوررسانی فضاهای خانه های ایرانی است زیرا که الگوی معماری ایرانی، درو نگرایی می باشد. و همچنین به نظر می رسد برای معمار، اولویت جهت گیری حیاط بر اساس نحوه طراحی پلان در سایت تامین نور مناسب بوده است.

جهت گیری بنا، استقرار ساختمان، خانه های اصفهان، حرکت خورشید