بررسی جرم نشر اکاذیب در فضای سایبر
- سال انتشار: 1399
- محل انتشار: سومین کنفرانس ملی حقوق،علوم اجتماعی و انسانی،روانشناسی و مشاوره
- کد COI اختصاصی: HSPC03_020
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1368
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گنبد کاووس
دکترای حقوق استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گنبد کاووس
چکیده
رسانه ها تأثیری عمیق و گسترده بر اخلاق و تفکر اجتماعی احاد افراد جامعه دارند. یکی از ویژگی های رسانه و خصوصاً رسانه نوین فضای مجازی، گستردگی مخاطبان و ارتباطات آن است. این قابلیت و ویژگی باعث می شود اخبار و اطلاعات بسیار سریع در آن انتشار یابد و در دسترس همگان قرار گیرد؛ اما در حالتی که خبر یا مطلب کذب در این شبکه ها یا رسانه ها نشر داده شود، موضوعات دروغین به سرعت در اختیار همگان قرار گرفته و در پاره ای از موارد صدمات جبران ناپذیری را به پیکره اجتماع وارد می کند. این پژوهش بر اساس روش توصیفی و تحلیلی نوشته شده است. در مقاله حاضر سعی شده است تا ضمن بررسی و تحلیل جرم انگاری نشر اکاذیب، به ارتباط رسانه و خصوصاً فضای مجازی با جرم نشر اکاذیب نیز پرداخته شود. یکی از راه های نشر اکاذیب، استفاده از رسانه ها شامل مکتوب، صوتی، تصویری یا مجازی برای انتشار مطالب است. در همین راستا، قانون مطبوعات که ناظر بر فعالیت های رسانه ای و مطبوعاتی در کشور است، در ماده 6 خود، نشریات را به جز موارد مشخص شده در قانون، در انتشار سایر مطالب آزاد دانسته است. از مواد قانونی مهم در این حوزه می توان به مواد 698 و 699 کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی در حوزه فضای حقیقی و همچنین ماده 746 مربوط به جرائم فضای مجازی استناد نمود. با توجه به رشد شدید تکنولوژی در زمینه رسانه های جمعی، پیش بینی دقیق تر ماهیت مجرمانه نشر اکاذیب در رسانه های جمعی و آن هم به طور مجزا و بر اساس مقتضی رسانه خاص، از ضروریات وظایف حقوق دانان کشور است.کلیدواژه ها
نشر اکاذیب، فضای سایبر، عنصر مادی جرم، رکن معنوی جرممقالات مرتبط جدید
- ماهیت مهریه از دیدگاه اسلام
- واکاوی و بررسی حکم ربا و حیله های فرار از ربا
- بررسی تطبیقی حریم خصوصی خانواده در فقه و حقوق ایران و حقوق بین الملل
- بررسی حدود و ثغور وقف امامیه بر سایر فرق و ادیان
- تببین و تشریح پدیده ربوی بودن معاملات و شروط مندرج در آن با بررسی موردی قرارداد مشارکت مدنی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.