بررسی عوامل ارتقا دهنده پیاده مداری در جهت بهبود فعالیت های تفریحی فراغتی محله(نمونه موردی: محله فرهنگ مشهد)

امروزه به دلیل مدرنیته شدن و ماشینی شدن زندگی شهروندان، پیاده روی و تفریح و فراغت در فضاهای شهری تنزل نموده است. افراد سواره نه تنها از ادراک بسیاری از جزیئات و وقایع شهری محروم میشوند بلکه حواس دیگر آنها نیز به شدت به واسطه عدم تجربه و درک رنگ وبو و حال و هوای فضای شهری کاهش مییابد . به همین دلیل هیچ گونه میل و رغبتی برای حضور درفضاهای شهری و گذران اوقات فراغت در آن را نداشته و فعالیت های جمعی و فردی به شدت کارکرد خود را از دست داده است. از این روی پژوهش حاضر با هدف ارتقا پیاده مداری جهت بهبود فعالیت های تفریحی و فراغتی در محله فرهنگ شهر مقدس مشهد، پرسشنامه ای با حجم نمونه 138 نفر برای شهروندان این محله تدوین نموده است. روش شناسی تحقیق مبتنی بر روش تحلیل کیفی و تحلیل کمی به کمک آمار استباطی میباشد. ابعاد پژوهش شامل بررسی مسائل اجتماعی، بررسی عوامل موثر بر تفریح و سرگرمی و عوامل ارتقا دهنده پیاده مداری میباشد . نتیجه حاکی بر آن است که اجرا و توجه به عوامل موثر بر معیار تفریح و سرگرمی و پس از آن مسائل اجتماعی و پیاده مداری ترتیب اولویت نیل به اهداف پژوهش میباشد.

کلیدواژه ها:

پیاده مداری ، تفریح و فراغت ، محله فرهنگ .