بررسی آلودگی نفتی در منطقه حفاظت شده حرای جزیره قشم بر اساس توزیع آلکان های نرمال و بیومارکرهای مولکولی

جنگل های مانگروی ایران، که از ارزش های اکولوژیک فوق العاده ای برخوردار می باشند، در سواحل شمالی خلیج فارس و دریای عمان واقع شده اند. اگرچه ریزشهای نفتی موجب ایجاد اثرات منفی بسیاری بر محیط های ساحلی می گردند، اما در این میان جنگل های مانگرویی از حساسیت منحصربه فردی برخوردار می باشند. مطالعه حاضر با هدف تعیین الگوی توزیع و منشأ آلکان های نرمال رسوبات سطحی 9 ایستگاه در جنگل های حرای قشم، واقع در دهانه تنگه هرمز، که تاکنون ریزش های نفتی متعددی را تجربه نموده است ، انجام گردید. میانگین غلظت کل هیدروکربن های آلیفاتیک در این رسوبات 11/2067± 2/3184 میکروگرم در گرم می باشد. تمامی نمونه های آنالیز شده، مخلوط پیچیده غیر قابل انحلال UCM))، قابل ملاحظه ای ، که معیار مناسبی از وجود آلودگی نفتی است ، را نشان دادند. به علاوه شاخص CPI، در دامنه 46/4-27/1 محاسبه گردید که حاکی از وجود منابع متنوعی از ورودی های مواد آلی در این منطقه بوده است. در کل می توان گفت نتایج تأیید کننده غالبیت منشأ گیاهی در کنار تشخیص آلودگی نفتی قدیمی در منطقه می باشد. به علاوه میانگین C17/Pr و C18/Ph در رسوبات به ترتیب 15/ 0± 05/1 و14/0 ± 06/1 محاسبه گردید.

کلیدواژه ها:

مانگرو ، الودگی نفتی ، الکان های نرمال ، CPI ، UCM