سید سعید پورداد
نرگس عظیمی
دادیار محمدی
مهدی جمشیدی مقدم

پایین بودن میزان روغن دانه گلرنگ نسبت به اکثر دانه های روغنی سبب شده است که علی رغم کیفیت بالای روغن آن، صنعت استقبال زیادی از این گیاه نکند. در این بررسی لاین جدید 13 گلرنگ دارای میزان روغن بالا که از درون ژنوتیپ های پیشرفته پرروغن گلرنگ و نیز آزمایشات سازگاری سال قبل گزینش شده به همراه دو رقم شاهد سینا وفرامان در یک طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو منطقه اسلام آباد و صحنه در استان کرمانشاه مورد بررسی قرار گرفتند. مساحت هر کرت 300 متر مربع بوده و دارای ردیفهایی با فاصله 30 سانتیمتر بود. در طول دوران رشد و نمو علاوه بر مراقبتهای معمول زراعی نظیر وجین علفهای هرز و مبارزه با آفات از برخی صفات زراعی یادداشت برداری صورت گرفت. نتایج نشان داد که علی رغم اینکه میزان بارندگی در هر دو منطقه صحنه و اسلام آباد به ترتیب 3/10 و 13 درصد بیش از میانگین بلند مدت بود اما به علت تاخیر دو ماهه در وقوع اولین بارندگی موثر پاییزه، ارقام تحت بررسی هیچکدام تا اوایل فروردین 1396 سبز نکردند. لذا کوتاه شدن فصل رشد سبب کاهش عملکرد و ممانعت از بروز پتانسیل عملکرد ارقام گردید و تفاوتی از نظر عملکرد دانه و روغن بین ارقام در هر دو منطقه ملاحظه نشد. اما لاین جدید 13 بین 7/6 تا 3/4 درصد میزان روغن دانه بیشتری نسبت به ارقام شاهد داشت. لذا معرفی رقمی با میزان روغن بالا می تواند در ترغیب بخش صنعت و در نتیجه توسعه کشت این گیاه روغنی موثر باشد. واژه های کلیدی: گلرنگ، میزان روغن دانه، شرایط دیم