نقشه راه کانون هماهنگی دانش و صنعت دانه های روغنی

نوع محتوی: طرح پژوهشی
زبان: فارسی
استان موضوع گزارش: گلستان
شهر موضوع گزارش: گرگان
شناسه ملی سند علمی: R-1093766
تاریخ درج در سایت: 27 بهمن 1397
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
مشاهده: 346
تعداد صفحات: 167
سال انتشار: 1390

نسخه کامل طرح پژوهشی منتشر نشده است و در دسترس نیست.

  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این طرح پژوهشی:

چکیده طرح پژوهشی:

بخش کشاورزی با حدود ‮‭4/5‬ میلیون نفر بهره بردار، حدودا ‮‭20‬ درصد تولید ناخالص داخلی، ‮‭25‬ درصد اشتغال و ‮‭25‬ درصد ارزش صادرات غیرنفتی کشور را به خود اختصاص داده و نقش محوری و تعیین کننده ای در اقتصاد ملی ایفا می نماید. بخش کشاورزی برای انجام ماموریت قانونی خود، هدف آرمانی امنیت غذایی متکی بر تولید ملی با بهره گیری از علم و دانایی در فرآیند تولید و فرآوری و کاربرد بهره ورانه منابع آب، خاک و دیگر منابع مورد نیاز به همراه حفاظت از محیط زیست و منابع طبیعی را در دستور کار خود دارد. یکی از اهداف مهم بخش کشاورزی برای نیل به این آرمان افزایش ضریب امنیت غذایی کشور با تکیه بر تولید از منابع داخلی با تاکید بر خودکفایی در تولید محصولات اساسی کشاورزی کشور است. تامین غذای کافی برای مردم کشور، وظیفه ای سنگین است که به عهده ی کشاورزان و مسیولین بخش کشاورزی محو ل گردیده است، که با برنامه ریزی صحیح برای آینده ی کشور به این امر بسیار مهم اهتمام ورزند. در ایران علی رغم وجود اراضی وسیع قابل کشت و زمینه های نسبتا زیادی که برای تولید دانه های روغنی وجود دارد، هنوز هم بیش از ‮‭90‬ درصد از روغن مورد نیاز از خارج وارد می شود. مصرف سرانه ی روغن خوراکی در کشور بیش از ‮‭16‬ کیلوگرم برآورد شده است. لذا با توج ه به جمعی ت کشور، حدود یک میلیون تن روغن در سال نیاز می باشد که براساس آمارهای رسمی موجود تولید روغن نباتی از منابع داخلی تنها کمتر از ‮‭10‬ درصد نیاز مصرفی کشور را تامین می نماید. رویکرد به واردات در واکنش به عدم تعادل در عرض ه و تقاضای مواد غذایی به دلیل نوسانات درآمدهای ارزی نمی تواند یک سیاست پای دار تل قی گردد بنابراین هر چه اطلاعات بیشتری در زمینه تولید و نحوه استفاده از فرآورده های این منابع غذایی فراهم آید گسستن وابستگی های روزافزون کشاورزی آسان تر و تامین غذا برای جمعی ت رو به تزایدی که از غذای کافی برخوردار نیستند سهل تر می شود. لذا رویکرد اساسی سیاست کشاورزی ایران، افزایش تولید محصولات استراتژیک به ویژه دانه های روغنی به منظور تامین بخشی از نیازهای مصرفی کشور وکاهش وابستگی به واردات مواد غذایی است که در این راستا توسعه ی سطح زیر کشت، افزایش عملکرد و استفاده ی بهینه از پتانسیل های تولید جهت بهره وری بیشتر به عنوان راهکارهای تعیین کننده مد نظر قرار گرفته اند. باتوجه به اهمیت تامین امنیت غذایی در راهبرد بلند مدت ‮‭20‬ساله کشور، مسیولان دولتی در تلاشند تا با اجرای برنامه های توسعه ای و اعمال سیاست های حمایتی، کشت دانه های روغنی و هم زمان با آن ظرفیت فرآوری آن را توسعه داده و از این نظر به مرز خودکفایی برسند. محور این برنامه ها در زمینه توسعه کشت کلزا، سویا، آفتابگردان، گلرنگ، کنجد، بادام زمینی، پنبه دانه، کدو روغنی و کتان می باشد. اگرچه طی ده سال گذشته سطح زیر کشت دانه های روغنی حدود ‮‭19‬ درصد و میزان تولید آنها حدود ‮‭120‬درصد افزایش یافته است، ولی هنوز تا رسیدن به هدف مطلوب راه طولانی در پیش است.