افزایش کارآیی نیتروژن و پتاسیم در زراعت ذرت علوفه ای با دو روش کاشت
- سال انتشار: 1391
- محل انتشار: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- کد COI اختصاصی: R-1093194
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 227
نویسندگان
چکیده
به منظور مقایسه عملکرد ذرت در دو روش کاشت یک و دو ردیفه و بررسی افزایش کارآیی سطوح مصرف نیتروژن و پتاسیم در زراعت ذرت علوفه ای، پروژه ای به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار به مدت سه سال بر روی رقم سینگل کراس 704 در ایستگاه تحقیقات گلپایگان اجرا شد. دو روش کاشت یک ردیفهR1 و دو ردیفه R2 (در روش دو ردیفه فاصله ردیفهای کاشت20، سانتیمتر در نظر گرفته شد.)به صورت اسپلیت و چهار سطح نیتروژن و چهار سطح پتاسیم به صورت فاکتوریل اجرا شد. چهار سطح نیتروژن شامل: صفر((N0، توصیه شده بر اساس آزمون خاک( (25 ،N1 درصد بیشتر از توصیه ((N2 و50 درصد بیشتر از توصیه(N3) و چهار سطح پتاسیم شامل: صفر(K0)، توصیه شده بر اساس آزمون خاک(100 , (K1 در صد بیشتر از مقدار توصیه(K2) و 200 در صد بیشتر از مقدار توصیه(K3) بودند.هر سال قبل از اجرای آزمایش،نمونه خاک مرکب تهیه و تجزیه های فیزیکو شیمیایی لازم انجام می شد. ابعاد کرتها(6*4/5 )متر مربع بود. فسفر مصرفی تمام تیمارها یکسان بود.زمان برداشت از دو پشته میانی هر کرت بوته ها به صورت کف بر، برداشت شدند و عملکرد کمی و کیفی تکرار های هر تیمار اندازه گیری شد. بررسی نتایج تجزیه آماری سه سال آزمایش نشان داد که اثرات روش کاشت، تیمارها، سطوح نیتروژن مصرفی و سال بر عملکرد کمی محصول معنی دار بوده است. ولی تاثیر سطوح پتاسیم بر عملکرد معنی دار نبود. متوسط عملکرد سه سال کل تیمارها در روش یک ردیفه 56454 و در روش دو ردیفه 73214 کیلو گرم در هکتار بود ولی تاثیر روش کاشت بر وزن هزار دانه، مقدار پروتیین دانه، غلظت پتاسیم دانه و بوته اختلاف معنی دار نداشت. اثر تیمارها بر عملکرد اختلاف معنی دار نشان داد و تیمار N2K1 با 75900 و تیمار N0K2 با 49687 کیلوگرم در هکتار به ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد را داشتند. تیمارها بر غلظت پتاسیم دانه و در صد پروتیین دانه اثر معنی دار نداشتند ولی بر غلظت پتاسیم بوته و در صد پروتیین بوته تاثیر معنی دار نشان داد وتیمار N2K2 با 7/2 در صد بیشترین و تیمار N0K2 با 5/23 در صد کمترین مقدار پروتیین را داشتند. تیمارN3K0 با0/64 بیشترین و تیمار N0K3 با 0/47 در صد کمترین غلظت پتاسیم را داشت. اثر سطوح نیتروژن بر عملکرد، وزن هزار دانه، پروتیین دانه و بوته معنی دار بود. سطح N2 با 73566 و N0 با51603 کیلوگرم در هکتار بیشترین و کمترین عملکرد را داشتند. سطح N2 بیشترین و سطح N0 کمترین میزان پروتیین دانه و بوته را داشتند که به ترتیب پروتیین دانه آنها 11/14 و10/25درصد و پروتیین بوته آنها، 6/83 و 5/51 درصد بود. سطح N3 بالاترین وزن هزار دانه را داشت و مقدار آن 114/72 گرم بود و سطح N0 پایین ترین مقدار وزن هزار دانه را داشت که برابر 90/85 گرم بود. اثر سال بر وزن هزار دانه، در صد پروتیین و غلظت پتاسیم دانه معنی دار بود ولی اثر روش کاشت معنی دار نبود. اثر مقادیر پتاسیم بر عملکرد کمی محصول، وزن هزار دانه، پروتیین دانه و غلظت پتاسیم دانه معنی دار نبود ولی بر مقدار پروتیین بوته اختلاف معنی دار نشان داد و سطحK3 بالاترین و سطح K0 کمترین غلظت پروتیین بوته را داشت. در گروه بندی روشهای کاشت و سطوح نیتروژن و پتاسیم، تیمارR2N2K2 با 85140 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد را داشت و تیمار R1N0K0با 43848 کیلوگرم در هکتار کمترین عملکرد را داشت. واژه های کلیدی: ذرت علوفه ای، روش کاشت، نیتروژن، پتاسیمکلیدواژه ها
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.