مسعود سلطانی نجف آبادی
عرازمحمد نوری راددوجی
حبیب تشکری

در این آزمایش نتاج حاصل از ‮‭69‬ تلاقی بین لاینهای اینبرد آفتابگردان نسل S5 که از جوامع فرانسوی استخراج شده اند با دو لاین نرعقیم ‮‭196‬‭-AF‬‮‭81‬..و ‮‭112‬‭-AF‬‮‭81‬. به عنوان تستر در دو منطقه کرج و گنبد مورد ارزیابی قرار گرفتند.در هر منطقه تعداد ‮‭22‬ تلاقی به همراه ‮‭24‬ والد گرده دهنده و دو والد نرعقیم کشت و ارزیابی شدند. کشت و ارزیابی در قالب طرح مربع لاتیس با دو تکرار انجام شد.مجموع، نتاج ‮‭247‬ تلاقی (تیمار تلاقی) در منطقه کرج و ‮‭22‬ تلاقی در منطقه گنبد ارزیابی شد. نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین در هر دو منطقه گویای وجود ترکیباتی برتر از شاهد آذرگل بود. همچنین لاینهای ‮‭158/2‬‭-F-‬‮‭3/152‬، ‭F-‬‮‭3/120‬، ‭F-‬‮‭3/172‬، ‭F-‬‮‭4/166‬، ‭F ‬و ‮‭162/2‬‭-F ‬در گنبد و ‮‭94/3‬‭-F-‬‮‭2/96‬، ‭F-‬‮‭4/98‬، ‭F ‬و ‮‭130/2‬‭-F ‬در کرج دارای بالاترین شاخص ترکیب پذیری عمومی بودند که وارد چرخه های بک کراسینگ برای انتقال نر عقیمی سیتوپلاستی به انها خواهند شد. واژه های کلیدی: آفتابگردان، ترکیب پذیری عمومی، هیبرید های پر محصول