بررسی اثرات کشت مخلوط یونجه چندساله با گراس ها بر عملکرد و کیفیت علوفه در شرایط دیم (لرستان)
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
زبان: فارسی
استان موضوع گزارش: تهران
شهر موضوع گزارش: تهران
شناسه ملی سند علمی: R-1092747
تاریخ درج در سایت: 27 بهمن 1397
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
مشاهده: 234
تعداد صفحات: 8
سال انتشار: 1391
نسخه کامل طرح پژوهشی منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
چکیده طرح پژوهشی:
این تحقیق به منظور تعیین مناسبترین ترکیب کشت مخلوط یونجه با دو گونه آگروپایرون و یک گونه فستوکا از نظر عملکرد کمی و کیفی علوفه در مقایسه با کشت خالص آنها این طرح به اجرا درآمد. نسبت های خالص و مخلوط 25-،50-50 75 و 75-25 یونجه زراعی و سه گونه گرامینه مرتعی علف گندمی بلند Agropyron elongatum علف گندمی تاجدار Agropyron cristatum و فستوکای بلند Festuca arundinaceas در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار به دو روش مخلوط کردن همزمان بذرها در مرحله کشت (Mixcroping) و کشت مجزا در خطوط کنارهم (Intercropping) در شرایط دیم در سال 1389 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بروجرد مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این تحقیق عملکرد علوفه خشک و صفات کیفی علوفه شامل درصد پروتیین خام، درصد کربوهیدراتهای محلول، درصد هضم پذیری، خاکسترکل و درصدADF توسط دستگاه طیف سنج مادون قرمز نزدیکNIR اندازه گیری شد. سودمندی کشت مخلوط از طریق محاسبه نسبت برابری زمین LER برای عملکرد علوفه و عملکرد ماده خشک قابل هضم، عملکرد پروتیین خام و عملکرد کربوهیدرات های محلول محاسبه شد. داده ها بصورت طرح اسپلیت پلات تجزیه شدند و میانگین ها توسط آزمون دانکن دسته بندی شدند. نتایج نشان داد که عملکرد علوفه خشک کلیه تیمارها در کشت (Intercroping) نسبت به کشت(Mixcroping) برتری داشت. در مقایسه بین گراس ها، کشت خالص A.elongatum و کشت مخلوط دوگانه آن با یونجه به نسبت 25یونجه و 75 گراس به ترتیب با 3042 و کیلوگرم در هکتار بیشترین تولید علوفه خشک داشتند. ولی در سایر گونه کشت خالص یونجه از مخلوط دوگانه با گراس ها علوفه خشک بیشتری تولید نمودند. در مقایسه بین تیمارها برای صفات کیفی نتایج نشان داد که F.arundinaceas و A.elongatum با 51 و 40 درصد به ترتیب بیشترین و کمترین درصد قابلیت هضم داشتند. از لحاظ پروتیین خام، یونجه با 7/%20 و A.elongatum با %9 به ترتیب بیشترین کمترین ارزش داشتند برای کربوهیدراتهای محلول یونجه با 7/%17 و %2/14 A.cristatum به ترتیب بیشترین و کمترین میانگین را نشان دادند. نسبت برابری زمین برای عملکرد ماده خشک قابل هضم، پروتیین خام و کربوهیدرات در تیمارهای 25یونجه و 75 گراس در هر سه گونه بیشتر از 1 بود که نشاندهنده این بود که بذرپاشی گراس ها همرا با بذرپاشی مقدار 25 درصد یونجه موجب افزایش عملکرد و کیفیت محصول خواهد شد. واژه های کلیدی: یونجه چندساله، علف گندمی بلند، علف گندمی تاجدار، فستوکای بلند، کشت مخلوط