بابک قائدنیا
عباسعلی زنده بودی
مریم میربخش
عیسی کشتکار
محمدعلی نظاری
مصطفی صبوحی
سعید رجبی فر
کمال الدین شفائی
غلامرضا رئیس علی
ابراهیم زرین
رویا گرجی فر
مرضیه حیدری
محمد افشارنسب
شاپور کاکولکی
فرحناز معتمدی
قاسم غریبی

در این مطالعه اثر بازدارندگی رادیوواکسن بیماری ویروسی لکه سفید که در پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای وابسته به سازمان انرژی هسته ای انجام تهیه شده بود در میگوهای وانامی مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام این پژوهش، ‮‭14000‬ عدد پست لارو میگوی وانامی روزه تهیه گردید و پس از استرس زدایی جهت تیماربندی مورد استفاده قرار گرفت. در تیماربندی 8 تیمار، 4 شاهد مثبت و 2 شاهد منفی درنظر گرفته شد. ابتدا به مدت یک ماه روزانه سه وعده در ساعت های ،‮‭16 8‬ و ‮‭24‬ غذادهی می شدند. باقیمانده غذایی و فضولات موجود در تانک های پرورش، یک روز در میان بوسیله سیفون کردن از تانک ها خارج می شد. در ادامه ی دوره ی پرورش با بزرگتر شدن میگوها، اندازه، حجم و تعداد دفعات غذادهی نیز افزایش یافت. در ماههای دوم و سوم دفعات غذادهی از سه وعده به چهار وعده افزایش یافت، که در ساعت ،‮‭18 6‬ و ‮‭24‬ غذای کنسانتره و در ساعت ‮‭12‬ ناپلی آرتمیا داده می شد. روش واکسیناسیون این بچه میگوها، غوطه وری بود. واکسیناسیون در دو دز با فاصله ‮‭10‬ الی ‮‭14‬ روز انجام گردید. جهت آزمون های بیومتری و بررسی سلول های ایمنی در طول دوره آزمایش سه بار (در مراحل ‭PL‬‮‭40‬ قبل از مواجهه با ویروس زنده، ‭PL‬‮‭60‬ قبل از مواجهه با ویروس زنده و ‭PL‬‮‭70‬بعد از مواجهه با ویروس زنده) از تانک ها بطور تصادفی نمونه گیری بعمل آمد. ده عدد میگو انتخاب شده از هر تیمار برای انجام آزمون بیومتری از نظر طول اندازه گیری و ثبت شدند. برای بررسی وضعیت سلامتی میگوها، شاخص های تعداد هموسیت کل و میزان پروتیین پلاسمای کل تعیین شد و برای تعیین وضعیت سیستم ایمنی، درصد فعالیت فاگوسیتی هموسیت ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که سیستم ایمنی میگو، همانطور که در بسیاری گزارش ها، تاثیر واکسن های نوترکیب و غیرفعال در ایجاد ایمنی خاطره با عنوان ‭Alternative adaptive immune responses ‬پس از ایجاد آلودگی تجربی به بیماری ویروسی لکه سفید ‭(WSSV) ‬در میگوهای وحشی و پرورشی تایید شده است، به واکسیناسیون بر علیه بیماری لکه سفید پاسخ می دهد.