تعیین الگوی ژنتیکی سویه های واکسینال جنس بروسلا با استفاده از روش ‭VNTR-PCR(HOOF PRINT))‬

بروسلوز یکی از مهمترین بیماریهای مشترک بین انسان و دام می باشد که عمدتا از طریق نشخوارکنندگان به انسان انتقال پیدا می کند. این بیماری، یکی از عوامل عمده ایجاد ضررهای مستقیم اقتصادی و جانی می باشد. بر این اساس، یک از اهداف عمده در تدوین سیاستهای بهداشت عمومی در کشورهای در معرض خطر، ریشه کنی بروسلوز می باشد. بروسلوز نشخوار کنندگان را می توان با انجام آزمونهای تشخیصی مناسب و سپس کشتار حیوانات آلوده شناسایی و ریشه کن کرد. ولی در مناطقی که این بیماری شیوع بالایی دارد و یا در وضعیت نابسامان اقتصادی- اجتماعی قرار دارند، واکسیناسیون تنها راه کاربردی کنترل بیماری محسوب می شود. در اکثر مناطق جهان از جمله کشور عزیز ما، ایران، استفاده از واکسن زنده و تخفیف حدت یافته 1‭.Rev ‬و ‮‭19‬‭.S ‬کارآمدترین راه حل برای کنترل بیماری محسوب می شود. ارزیابی پایداری ژنتیکی، یکی از عوامل ضروری در تضمین کیفیت بیولوژیک واکسنهای زنده باکتریال، محسوب می شود. به تازگی مشخص شده است که در پاتوژنهای مختلف باکتریایی، توالیهای تکرار شونده پشت سرهم، شاخصهای ارزشمندی در تعیین ژنوتیپ سویه ها، هستند. تعیین تیپ بر اساس پلی مورفیسم در توالی های تکراری پشت سرهم و تعداد این توالی ها در هر لوکوس، فن آوریی است که در تمایز بین سویه ها و یا ایزوله های مختلف اغلب گونه های باکتریایی کارآمد عمل می کند. این روش در ارزیابی سویه های حاد بروسلا نیز مورد استفاده قرار گرفته است. بر این اساس و با هدف بررسی تغییرات احتمالی الگوی ژنتیکی سویه های واکسینال جنس بروسلا ناشی از موتاسیون و تغییرات ژنتیکی در طی پاساژهای متوالی و ثبت الگوی ژنتیکی این سویه ها به منظور استفاده در خط تولید واکسن و همچنین دستیابی به یک روش قابل اطمینان ژنتیکی، جهت تمایز سویه های واکسینال از انواع غیر واکسینال، تعیین تیپ مولکولی در کنار ارزیابی های باکتریولوژیک و اپیدمیولوژیک در سطح کشور، طرح تعیین الگوی ژنتیکی سویه های واکسینال بروسلا با روش ‭VNTR-PCR (HOOF Print) ‬ارایه و اجرا گردید. در این طرح در کنار ارزیابی پایداری واحدهای تکرار شونده پشت سرهم در سویه های واکسینال، توانایی این روش به لحاظ تعیین تیپ، تکرارپذیری، انطباق با سایر روشهای تعیین تیپ و قدرت تمیز نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از این واقعیت است که این آزمون در بررسی کیفیت و پایداری واکسنهای زنده باکتریال بسیار کارآمد است و توصیه می شود که در برنامه کنترل کیفی این واکسنها گنجانده شود.