استفاده از مدل تصمیم گیری چند معیاره جهت تعیین الگوی کشت بهینه

در این مطالعه الگوی کشت بهینه ی اراضی زیر شبکه آبیاری دشت مهاباد ، که بخشی از حوزه آبریز دریاچه ارومیه است، با دو استراتژی آبیاری کامل و کم آبیاری تعیین شده است. الگوی بهینه ی کشت تابع حجم آب قابل بهره برداری در ماههای مختلف سال، ظرفیت شبکه و معیارهایی (هدف هایی) همچون حداکثرکردن سطح زیر کشت از طریق انتخاب الگوی کم مصرف و حداکثر کردن درآمد خالص کشاورزان از طریق انتخاب محصولات با درآمد بیشتر است . در این مقاله به منظور استخراج نتایج مدل تصمیم گیری چند معیاره الگوی کشت دشت مهاباد ، از روش برنامه ریزی توافق(Compromise Programmingاستفاده شده است . روش مذکور برای سه حالت حجم آب قابل بهره برداری از رودخانه که مبین شرایط نرمال، خشکسالی نسبی و ترسالی نسبی می باشد، بکار رفته است . نتایج نشان می دهد که الگوی بهینه ی کشت پیشنهادی حتی در شرایط خشکسالی می تواند میزان سطح زیر کشت و درآمد خالص کشاورزان را به نحو چشمگیری افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

الگوی کشت بهینه ، کم آبیاری ، برنامه ریزی توافق