بررسی تاثیر تیمار های مختلف بر افزایش ماندگاری رطوبت در پروفیل خاک در سامانه های آبگیر لوزی شکل

امروزه باغات دیم با انجام کپی ناقص از شرایط طبیعی دیم احداث شده اند .چنین اقدام ناقصی علاوه بر تحمیل هزینه های زیاد برای زارعین ، امید چندانی برای به ثمر رسیدن اقدامات انجام یافته ،ایجاد نمیکند . برای جبران این نقیصه، بهره گیری از روشهای مختلف استحصال باران در محل نزول خود و ذخیره رطوبت در پروفیل خاک ،راهکار مناسبی برای استقرار و توسعه گیاهان و بخصوص درختان مثمر می باشد . بدین منظور این تحقیق با هدف بهینه سازی و رفتار سنجی سامانه های سطوح آبگیر و بررسی تاثیر تیمار های مختلف بر افزایش ماندگاری رطوبت در پروفیل خاک طی سه سال در 5 تیمار و 3 تکرار در قالب بلوکهای کامل تصادفی انجام گرفت .در این طرح سامانه های لوزی شکل در ابعاد 2/5×2/5 در دامنه ای با شیب 25 % ایجاد گردیدند. (وظیفه اصلی این سامانه ها جمع آوری و هدایت آب حاصل از بارش به انتهای سامانه و نفوذ آن به داخل خاک میباشد)

کلیدواژه ها:

سطوح آبگیر ، استحصال باران ، ذخیره رطوبت ، باغات دیم