بررسی تاثیر کم آبیاری بر میزان خسارت کرم ساقه خوار و تراکم بعضی از بندپایان مهم مزرعه برنج

بر اساس مطالعات انجام شده، اجرای روش کم آبیاری در مراحل رویشی گیاه برنج تاثیری بر میزان عملکرد آن ندارد. اکنون این سوال مطرح است که در شرایط آبیاری کم بدون انجام عملیات کنترل آفت، آیا جمعیت کرم ساقه خوار و برخی بندپایان مفید و نهایتا خسارت وارده متفاوت خواهد بود؟ به این منظور دو قطعه زمین در مجاورت یکدیگر هر یک به مساحت ‮‭1200‬ متر مربع به عنوان قطعه ی شاهد و تیمار در نظر گرفته و رقم شیرودی در آن کشت شد. هر قطعه به صورت سه کرت ‮‭400‬ متر مربعی به عنوان تکرار در نظر گرفته شد. در دو قطعه ی آزمایشی جمعیت زنجره ی برنج و عنکبوت ها و درصد پارازیتیسم زنبورهای تریکوگراما تفاوت معنی داری نداشت. همچنین، نتایج نشان داد که میزان مرگ جوانه ی مرکزی ‭(DH) ‬قطعه ی تیمار درسال اول 6/%0 و در سال دوم 3/%0 و شاهد فاقد آلودگی بود. میزان سفیدشدن خوشه ‭(WH) ‬در سال اول 2/%2 و 2/%3 و در سال دوم 5/%2 و %2 به ترتیب در قطعه های تیمار و شاهد بود. اختلاف معنی داری برای هیچ یک از این دو شاخص یادشده به دست نیامد. میانگین میزان عملکرد در هکتار در سال های آزمایش در تیمار ‮‭8300‬ و ‮‭8439‬ کیلوگرم و در شاهد ‮‭7858‬ و ‮‭8354‬ کیلوگرم برآورد شد که اختلاف معنی داری نداشتند. به طور کلی روش کم آبیاری برنج تاثیری روی میزان خسارت کرم ساقه خوار و جمعیت برخی بندپایان مفید مزرعه برنج ندارد. واژه های کلیدی: کم آبیاری، کرم ساقه خوار برنج ‭Chilo suppressalis‬، بندپایان مفید.