تعیین ارزش غذایی بقایای مزرعه زعفران
عنوان مقاله: تعیین ارزش غذایی بقایای مزرعه زعفران
شناسه ملی مقاله: R-1058205
منتشر شده در سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در سال 1390
شناسه ملی مقاله: R-1058205
منتشر شده در سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در سال 1390
مشخصات نویسندگان مقاله:
علی رضا ودیعی
ابوالفضل عباسی
رضا فیضی
داود علی ساقی
خلاصه مقاله:
علی رضا ودیعی
ابوالفضل عباسی
رضا فیضی
داود علی ساقی
برگ خشک زعفران به همراه علف های هرز در اواخر فروردین ماه تا اواسط اردیبهشت ماه (بسته به آب و هوای منطقه) برداشت شده و بعد از خشک نمودن در هوای آزاد به انبارعلوفه حمل شده تا در فصول پاییز و زمستان به مصرف دام برسد. در فصل جمع آوری میزان بقایای مورد نیاز برای انجام طرح از شهرستانهایی که بیشترین سطح زیر کشت را دارند جمع آوری و به صورت هوا خشک به انبار منتقل گردید. جهت تعیین قابلیت هضم علوفه جمع آوری شده، تعداد 16 راس گوسفند بلوچی هم سن و با میانگین وزن 41 3 کیلوگرم انتخاب و به قفسهای متابولیکی منتقل شدند. سپس بقایای جمع آوری شده طی 3 مرحله تطابقپذیری، مقدماتی و اصلی (جمع آوری) به آنها خورانده شد. با توجه به اینکه امکان تغذیه دامها به تنهایی با بقایای مزرعه زعفران میسر نبود لذا از یونجه بعنوان خوراک پایه استفاده گردید. تیمارهای مورد آزمایش شامل سطوح مختلف جایگزینی %100 بقایای مزارع زعفران، %66 بقایای مزرعه زعفران و34 % یونجه، %34 بقایای مزرعه زعفران و %66 یونجه و %100 یونجه بود. میزان مصرف اختیاری برای نمونه شهرستان فردوس ،681 شهرستان گناباد 773 و شهرستان تربت حیدریه 647 و با میانگین 700 گرم در روز بدست آمد. میزان قابلیت هضم ماده خشک برای شهرستان فردوس ،764 شهرستان گناباد ،554 تربت حیدریه 631 گرم در کیلوگرم بدست آمد. میانگین قابلیت هضم ماده خشک 649 گرم در کیلوگرم بدست آمد. میزان قابلیت هضم ماده آلی برای شهرستان فردوس ،797 شهرستان گناباد 574 و تربت حیدریه 644 و با میانگین 671 گرم در کیلوگرم بدست آمد و بیشترین مقدار قابلیت هضم ماده خشک مربوط به شهرستان فردوس بود که تفاوت معنیداری با سایر شهرستانها داشت (0/05P<). میزان قابلیت هضم پروتیین خام برای شهرستان فردوس ،482 شهرستان گناباد ،406 تربت حیدریه 601 گرم در کیلوگرم بود که تفاوت معنیداری (0/05P<) با دیگر شهرستانها داشت. علت اختلاف بین مقادیر قابلیت هضم و مصرف اختیاری احتمالا به دلیل تفاوت در شرایط اقلیمی، حاصلخیزی خاک، تعداد دفعات آبیاری، سن مزرعه و وجود نسبت متفاوتی از علوفه هرز در مزارع زعفران شهرستانهای مختلف میباشد. نتایج نشان داد که بهترین سطح جایگزینی، استفاده از 34 درصد بقایای علوفه زعفران به جای یونجه در جیره گوسفندان بلوچی میباشد. کلمات کلیدی: بقایای مزارع زعفران، قابلیت هضم، مصرف اختیاری، گوسفند بلوچی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1058205/