بررسی کارایی روش های مختلف تیمار نمودن آب در کاهش بار آلودگی باکتریایی مراکز تکثیر میگو

پروژه " بررسی کارایی روشهای مختلف تیمار نمودن آب در کاهش بار آلودگی باکتریایی مراکز تکثیر " در منطقه بندرگاه از استان بوشهر به منظور بررسی تاثیر عوامل ضد عفونی کننده بر آب دریا و عوامل باکتریایی اجرا گردید. این پروژه یکسال بطول انجامید. در این مطالعه جمعا ‮‭138‬ نمونه در طی 7 نوبت نمونه برداری و در قالب 7 تیمار مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه مقایسه تاثیر هر یک از عوامل (استخر آرامش، فیلتر شنی، کلر، پرتو فرابنفش، کلر-پرتوفرابنفش) بر ضد عفونی آب دریا تحلیل شد. در طی این تحقیق، سایر عوامل محیطی همچون دمای آب، اکسیژن محلول، ‭pH ‬و شوری اندازه گیری شد تا از عدم تاثیر سو آنها بر تیمارها اطمینان حاصل شود. یافته ها به کمک نرم افزارهای آماری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تراکم کل باکتریها در آب دریا (تیمار شاهد) بطور میانگین ‮‭5187‬ سلول در میلی لیتر بود، این در حالی بود که تراکم کل باکتریها در نمونه آب دریا، آب استخر آرامش، آب فیلتر شنی، آب پرتو دهی شده با اشعه فرابنفش، آب کلر زده شده، و آبی که تحت تاثیر توام کلر و پرتو فرابنفش قرار گرفته بود بترتیب معادل ‮‭5187 2137‬ ، ‮‭4449 2042‬ ، ‮‭2782 1335‬ ، ‮‭1164 692‬ ، ‮‭143 104‬ و ‮‭87 76‬ سلول در میلی لیتر بود. بنابراین استخر آرامش، فیلتر شنی، پرتوفرابنفش، کلر، کلر-پرتو فرابنفش هر کدام بترتیب ،‮‭14‬ ،‮‭46‬ ،‮‭97 77‬ و ‮‭98‬ درصد از تراکم کل باکتریها یا بعبارتی ‮‭06.0‬ ، ‮‭27.0‬ ، ‮‭65.0‬ ، ‮‭56.1‬ ، ‮‭77.1‬ لوگ ‭(Log) ‬از جمعیت کل باکتریهای موجود در آب را کاسته بودند. بعلاوه، نتایج حاصله از شمارش کل ویبریوها نشان داد که استخر آرامش، فیلتر شنی، پرتوفرابنفش، کلر، کلر-پرتو فرابنفش هر کدام بترتیب ،‮‭17‬ ،‮‭47‬ ،‮‭74‬ ،‮‭99 98‬ در صد از تراکم کل ویبریوها یا بعبارتی ‮‭08.0‬ ، ‮‭27.0‬ ، ‮‭59.0‬ ، ‮‭66.1‬ و ‮‭95.1‬ لوگ از جمعیت کل ویبریوهای موجود در آب دریا را کاسته بودند. همچنین باکتریهای جداسازی شده از هر تیمار، بکمک روشهای بیوشیمیایی شناسایی شدند که در کل شامل طیف وسیعی از باکتریها می شدند، ویبریوهای شناسایی شده عبارت بودند از‭: Vibrio alginolyticus‬، ‭V. costicola‬، ‭V. fischeri‬، ‭V. fluvialis I‬، ‭V. fluvialis II‬، ‭V. harveyi‬، ‭V. natriegens‬، ‭V. nigripulchritudo‬، ‭V. parahaemolyticus‬، ‭V. plagius I‬، ‭V. vulnificus‬، ‭V. anguilarum I‬، ‭V. campbellii‬، ‭V. nereis‬، ‭V. proteolyticus‬، ‭V. splendidus‬، ‭and Unknown V. spp. ‬سایر باکتریهای شناسایی شده متعلق به جنسهای زیر بودند‭: Acinetobacter‬، ‭Aeromonas‬، ‭Alcaligenes‬، ‭Bacillus‬، ‭Borkholderia‬، ‭Eschricia‬، ‭Enteroacter‬، ‭Flavobacterium‬، ‭Micococcus‬، ‭Proteus‬، ‭Pseudomonas‬، ‭Serratia‬، ‭Staphaphylococcus‬، ‭Streptococcus‬، ‭Vibrio spp. and Unknown bacteria spp. ‬با مقایسه نتایج، بهترین نتیجه مربوط به تیماری بود که آب دریا پس از تاثیر توام کلر و پرتوفرابنفش ضد عفونی شده بود. مشخص گردید که فرآیند مذکور تعداد کل باکتریها، تعداد کل ویبریوها، تعداد ویبریوهای تخمیر کننده سوکروز و تعداد ویبریوهای سوکروز منفی را بترتیب به میزان ،‮‭98‬ ،‮‭98 99‬ و ‮‭99‬ درصد در مقایسه با آب دریا کاهش داد. بعبارت دیگر تعداد باکتریهای مذکور بترتیب ‮‭77.1‬ ، ‮‭94.1‬ ، ‮‭82.1‬ و ‮‭23.2‬ لوگ کاهش یافته بود. لذا در این تحقیق، روش اعمالی مذکور بعنوان موثرترین شیوه ضد عفونی آب دریا معرفی شد. ضمنا از تیمار مذکور هیچیک از باکتریهای بیماریزا برای میگو از جمله ویبریو هاروی جداسازی نشد. در کل مقایسه نتایج نشان داد که تاثیر توام کلر و پرتوفرابنفش موثرترین روش اعمالی جهت ضد عفونی آب دریا است. لغات کلیدی: میگو، تصفیه آب، آب دریا، باکتری، هچری