احمد بای بوردی
پریسا زرگری پور
صدقعلی زمانی

شوری یکی از موانع و محدودیت های کشت انگور در مناطق خشک ونیمه خشک به شمار می آید. در این تحقیق تحمل دو رقم انگور (سلطانی و فخری) به سطوح مختلف شوری حاصل کلرورسدیم ( صفر، ،‮‭50‬ ،‮‭100‬ ،‮‭200 150‬ و ‮‭250‬ میلی مولار) براساس آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کاملا تصادفی در سه تکرار در خلال سالهای ‮‭89-90‬ در گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی اجرا شد. براساس نتایج به دست آمده تاثیر رقم و سطوح شوری بر صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی معنی دار بود. با توجه به نتایج جدول تجزیه واریانس اثرات اصلی سال و سطوح شوری در میزان کلروفیل ‭b ‬، ‭a ‬، کلروفیل ‭a+b‬، سرعت فتوسنتز، میزان تعرق، هدایت روزنه ای، وزن خشک ساقه و ریشه و غلظت عناصر نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلر، ارتفاع بوته، سطح برگ، درصد محتوی نسبی آب معنی دار گردید. میزان این پارامترها در سال دوم بیشتر از سال اول به دست آمد. همچنین با افزایش سطوح شوری اکثر پارامترهای فوق کاهش معنی داری را نشان دادند. میزان پرولین، غلظت عناصر سدیم و کلر افزایش یافت. اثرات متقابل شوریا رقم نیز برارتفاع بوته، سطح برگ، وزن تر ساقه، پرولین، کلروفیل ‭b ‬، ‭a ‬و کلروفیل ‭a+b ‬، سرعت فتوسنتز، میزان تعرق، هدایت روزنه ای، وزن تر وخشک ساقه و ریشه، نیتروژن و سدیم برگ و درصد محتوی نسبی آب معنی دار شد. کمترین میزان پارامترهای فوق در سطح شوری ‮‭250‬ میلی مولار کلرور سدیم و رقم فخری اندازه گیری شد. بهترین شرایط شاخص های فیزیولوژیک وموفولوژیک در تیمار بدون کاربرد شوری ودر رقم سلطانی اندازه گیری شد. در مجموع رقم سلطانی نسبت به رقم فخری تحمل بالایی نسبت به سطوح شوری نشان داد. کلمات کلیدی: انگور، رقم، شوری