صدیقه انوری تفتی - دانشجوی دکترای سازه های ابی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس
سعید مرید - دانشیار گروه سازه های ابی
علی باقری - استادیار گروه منابع اب دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس

در سالهای اخیر کمیابی و محدودیت دسترسی به آب در بخش کشاورزی بعنوان بزرگترین بخش مصرف کننده آب در جهان خود را بیشتر نمایان ساخته و از این روست که در اواخر قرن بیستم برلزوم مدیریت این منبع بعنوان کالایی اقتصادی ، تاکید شده ودر مذاکرات بین المللی از جمله نشست ریو مدنظر قرار گرفته است با توجه به اهمیت مدیریت منابع آب اشنایی با رویکردهای مدیریتی دراین زمینه می تواند گام مهمی د ر عملکرد موفق تر آن تلقی شود هدف مقاله حاضر معرفی و بررسی تکنیکهای مرسوم در تخصیص و قیمت گذاری آب کشاورزی است که بعنوان دو رکن مهم در مدیریت تقاضای منابع آب مدنظر قرار می گیرد دراین راستا ابتدا مدیریت تقاضای منابع آب و دو رکن نامبرده معرفی و برخی از تکنیکهای مورد استفاده در تخصیص آب در ایران و سایر کشورها همچنین معیارهای مربوطه بررسی می گردند. در ادامه ضمن برشمردن فواید ناشی از قیمت گذاری درست آب به تبیین برخی از رویکردهای تجربی قیمت گذاری آب پرداخته می شود بررسی تحقیقات انجام شده در زمینه تخصیص منابع اب تکنیکهای مدلسازی و معیارهای تخصیص نشان داد که استفاده از تکنیکهای بهینه سازی و معیار حداکثرسازی درامد بیشترین کاربرد را داشته است

مدیریت تقاضا، تخصیص، قیمت گذاری آب