بررسی اثر باکتری های مختلف محرک رشد گیاه ‭(PGPR) ‬بر رشد گوجه فرنگی

باکتریهای افزاینده رشد گیاه با مکانیسم های مختلفی از جمله تولید هورمونهای محرک رشد، توانایی حل کنندگی فسفاتهای نامحلول، تولید سیدروفور، تثبیت نیتروژن بر رشد گیاه موثر واقع میشوند. در این پژوهش اثر تلقیح باکتریهای ‭Flavobacterium‬، ‭Herbaspirillum‬، ‭Pseudomonas ‬و ‭Azotobacter ‬در خاک معمولی و همان خاک با رفع کمبودها بر اساس آزمون خاک بر گوجه فرنگی رقم تجاری ماریانا بررسی شد. طرح آزمایشی به صورت کاملا تصادفی در چهار تکرار به صورت گلخانه ای انجام شد. تلقیح بر روی ریشه نشا ودر هنگام انتقال به گلخانه صورت گرفت. در مراحل داشت و برداشت شاخصهای مختلف رشد اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که تمام تیمارهای خاک تغذیه شده بر اساس آزمون خاک دارای اختلاف معنی داری با خاک معمولی بودند. در این مورد بیشترین میانگین وزن خشک اندام هوایی و وزن خشک ریشه مربوط به تلقیح با ‭Flavobacterium ‬بود. در مورد خاک معمولی در ارتباط با دو شاخص ذکر شده، مخلوط سویه ها دارای بیشترین میانگین بود. در خاک معمولی باکتری ‭Herbaspirillum ‬دارای بیشترین تاثیر بر جذب نیتروژن، پتاسیم، منگنز و روی اندام هوایی بود. بیشترین میانگین شاخصهای ارتفاع بوته، جذب نیتروژن، پتاسیم، آهن، مس و منگنز اندام هوایی مربوط به خاک تغذیه شده و بدون تلقیح بود. نتیجه گیری شد تلقیح با ‭PGPR ‬در خاک معمولی تاثیر مثبتی بر رشد گوجه فرنگی داشت اما در خاکی که بر اساس آزمون خاک رفع کمبود شده بود تلقیح تاثیر کمتری بر شاخصهای رشد گوجه فرنگی نشان داد. واژه های کلیدی: هورمون، کود زیستی، عناصر غذایی