بررسی تحلیلی مدیریت تغذیه مزارع پرورش تاسماهیان کشور

رشد سریع جمعیت و تقاضای زیاد برای مصرف گوشت سفید، سود حاصله و برتری پروتیین ماهی نسبت به پروتیینهای حیوانی جهت تغذیه افراد، همچنین دلایل فرهنگی و بهداشتی موجب سرعت رشد صنعت آبزی پروری در سراسر جهان گردیده است. پیش بینی میشود که در آینده فعالیتهای آبزیپروری نیازمند توسعه و افزایش خواهد بود و تولید گونههای مختلف پرورشی به سرعت توسعه یابد. در پرورش ماهی ‮‭50‬ تا ‮‭60‬ درصد هزینه پرورش، مربوط به غذا میباشد، بنابراین غذا و فعالیتهای غذایی، عناصر مهم در پایداری، سودآوری و بهبود صنعت مدرن آبزیپروری هستند. از طرف دیگر، کیفیت تغذیه نقش بسیار مهمی در سیستم ایمنی و مقاومت در مقابل بیماری را ایفا مینماید. غذا باید قابل هضم، محتوی مواد مغذی مطلوب و انرژی متعادل و متناسب با سیستم پرورش باشد، همچنین برای یک گونه پرورشی اقتصادی باشد. در نتیجه کیفیت غذا و مدیریت تغذیه از فاکتورهای بسیار مهم در مدیریت پرورش محسوب میشود. ماهیان جهت رشد و نمو، تولیدمثل و ... خود به منابعی از انرژی و مواد مغذی نیازمند میباشند. مقایسه پرورش بچه ماهیان خاویاری با استفاده از جیرههای مختلف حاکی از آن است که تاثیر جیرهها بر رشد به ترکیب مواد غذایی، تناسب و اندازه پلت و قطر گرانولها با اندازه دهانی ماهی، همچنین به بو و مزه آن وابسته میباشد. نیازمندی پروتیینی تا حدودی اشتباه است، زیرا در واقع آن نیازمندی اسیدآمینه های ضروری است که برای رشد، نمو مناسب و سلامت ماهیان مهم است. درجاییکه مقادیر پروتیین خام برای فرمولاسیون یک جیره ماهی برای متخصص تغذیه مهم است، این امر می تواند باعث عدم توجه کافی او به کیفیت پروتیین گردد. ماهیها برای تامین اسیدهای چرب ضروری مورد نیاز در جیره غذایی به لیپید نیاز دارند. بطورکلی هر گونه ماهی ممکن است به اسیدهای چرب خاصی نیاز داشته باشد، ولی بطورکلی بنظر می رسد که ماهیان خاویاری به اسیدهای چرب اشباع نشده با زنجیره بلند ‭(HUFA= Highly Unsaturated Fatty Acids) ‬هم از گروه 3‭-n ‬و 6‭-n ‬و یا ترکیبی از هر دو نیاز دارند. کربوهیدراتها ترکیباتی آلی هستند که از کربن، اکسیژن و هیدروژن تشکیل شدهاند. کربوهیدراتها در کنار پروتیین و لیپیدها یکی از گروه های مهم مواد مغذی بشمار می آیند و تقریبا مانند پروتیینها حاوی‮‭4/1‬ کیلوکالری برگرم انرژی خام تولید میکنند، پس از هضم و جذب میتوانند بلافاصله انرژی مورد نیاز سلولها را تامین و به گلیکوژن تبدیل نموده در کبد و ماهیچهها برای نیازهای بعدی ذخیره نمایند و یا تبدیل به چربی شده و در بافت چربی بعنوان منبع انرژی ذخیره نمایند. همچنین افزودن ریز مغذیها به جیره غذایی سبب افزایش مقاومت موجود در برابر استرسهای محیطی مانند تراکم، کمبود اکسیژن، سموم، کمبودهای غذایی، نواسانات دمایی، بیماری ها و نیز بهبود سریعتر زخم ها میشود. همچنین با تقویت سیستم ایمنی و در نتیجه افزایش مقاومت بدن، در نهایت منجر به افزایش تولید در مزارع پرورشی میگردد.