ارزیابی مقاومت ژنوتیپ های خیار به ویروس کوتولگی زرد کدوییان در ایران

بیماری های زردی ناشی از ویروس های قابل انتقال با سفیدبالک در مزارع کشت کدوییان و گلخانه اهمیت زیادی داشته و به کدوییان مناطق وسیعی از جهان خسارت زیادی وارد می کنند. بکارگیری واریته های مقاوم بهترین راه مدیریت خسارت ناشی از این ویروس ها است. در تحقیق حاضر واکنش 51 ژرم پلاسم خیار (Cucumis sativus) تحت شرایط مایه زنی کنترل شده به جدایه بوشهر Cucurbit yellow stunting disorder virus ارزیابی شدند. مایه زنی بوته ها در مرحله سه برگی توسط سفید بالک Bemisia tabaci حامل ویروس انجام و واکنش ژنوتیپ های بررسی شده بر اساس میانگین شدت شاخص بیماری 10 هفته پس از مایه زنی، زمان ظهور علایم و میانگین جذب در آزمون الیزا 8 هفته پس از مایه زنی مورد ارزیابی قرار گرفت. از بین نمونه های مورد بررسی تنها دو ژنوتیپ TN-94-206 و TN-94-229 تاخیر در ظهور علایم، شاخص شدت بیماری پایین و میزان جذب پایین در آزمون الیزا نشان دادند و دارای مقاومت نسبی به ویروس بودند. ژنوتیپ TN-94-148 با وجود تاخیر در ظهور علایم و شاخص شدت بیماری پایین، بالاترین میزان جذب در آزمون الیزا نشان داد و بر این اساس متحمل به ویروس قلمداد شد