بررسی تاثیر برخی فر آورده های آلی در تحمل به تنش خشکی در درختان انار

با هدف شناسایی شیوه های موثر و علمی مقابله با خشکی روی درختان انار، پژوهشی در 5 استان انجام شد. آزمایشدر قالب طرح بلوک های کامل تصادفیو با چهار تکرار و 4 تیمار با استفاده از مواد آلی("آمینول فورته"، "هیومی فورته"، "فسفوترن"، "کادوستیم") انجام گردید. طرح در استان های یزد،مرکزی، فارس، اصفهان و خراسان جنوبی اجرا گردید. مهمترین فاکتور پیش بینی شده ارزیابی تاثیر هریک از تیمارها روی ایجاد مقاومت به خشکی در درختان انار بود، همچنین اثرات جنبی محلول پاشی های از جهت ایجاد سوختگی روی برگ، سرشاخه ها و نیز اثرات محلول پاشی در تلقیح گل مورد بررسی قرار گرفت. عوامل مورد بررسی شامل؛ رشد سالیانه درخت، تعداد پاجوش، وزن میوه، تعداد دانه در میوه، حجم آب میوه، مواد جامد محلول، اسیدیته میوه، درصد ریزش گل ها، ترکیدگی و آفتاب سوختگی بودند. نتایج نشان داد در سطح آماری 5درصد، از نظر میزان رشد سالیانه؛ درختان تیمار شده نسبت به شاهد، اختلاف معنی داری ندارند. میزان پاجوش دهی درختان با اجرای تیمار و وضعیت تنش خشکی، در سطح آماری، معنی دار و بیشتر از تیمار شاهد بود. میزان عملکرد درخت؛ تغییر معنی داری نداشت. از نظر میزان ترکیدگی میوه ها، هرچند که ترکیدگی در بعد از مرحله پاشش مخلوط هیومی فورتهو کادوستیم در اواسط مرداد مشاهده شد اما در تجزیه آماری، استفاده از این تیمارها، تغییری در ترکیدگی نسبت به شاهد در اواخر فصل نداشت. استفاده از تیمارهای مواد آلی توانست سبب تفاوتآماری معنی داری در سطح 5درصد از نظر کاهش میزان آفتاب سوختگی میوه ها در مقایسه با تیمار تنش خشکی شود. قند و اسید میوه نیز در زمان رسیدن میوه اندازه گیری شد ولی تغییر معنی داری در مقایسه با شاهد نداشتند. از لحاظ درصد ریزش گل ها، تفاوتی مشاهده نشد ولی رنگ برگ ها در تیمارهای مواد آلی نسبت به عدم استفاده از آنها کمی تیره تر و براقتر بود. در مجموع استفاده از مواد آلی پاششی در 2 سال اجرای طرح، تنها توانست سبب کاهش آفتاب سوختگی گردداما در خصوص سایر موارد؛ نتوانست اثرات مخرب کمبود آبیاری را کاهش داده یا جبران نماید.