تعیین تنوع ژنتیکی ویروس زردی نکروتیک رگبرگ چغندرقند در ایران

به منظور تعیین تیپ عامل بیماری ریزومانیا (Beet Necrotic Yellow Vein Virus BNYVV) در ایستگاه های تحقیقاتی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند، تعداد 167 نمونه چغندرقند دارای علایم بیماری ریزومانیا از ایستگاههای طرق و مزرعه تربت جام درخراسان رضوی، میاندواب، نقده و خوی در آذربایجان غربی، زرقان در فارس، اکباتان در همدان، مطهری-کرج در استان البرز، مزارع مغان در استان اردبیل و مزرعه کارخانه قند قزوین جمع آوری شد. نتایج آزمون الایزا وجود ویروس را در 43 درصد و آزمون پی سی آر در 69 درصد نمونه ها تایید کرد. از بین نمونه های واجد ویروس، تعداد 34 نمونه با استفاده از آغازگرهای اختصاصی تعیین تیپ شد.فقط یک نمونه متعلق به مغان به تیپ P با تتراد (SYHG) تعلق داشت و بقیه نمونه ها در تیپ A قرار گرفتند. بیشترین تنوع در واریانتهای ویروس متعلق به نمونه های خراسان با تترادهای AYHG,AHHG و ACHG بود. ایستگاههای زرقان(AYHG)، مطهری-کرج (AHHG)، میاندواب(AFHR) و اکباتان(ALHG) در همدان به یک نوع واریانت آلودگی داشتند. در این بررسی جدایه دارای RNA5 و جدایه شکننده مقاومت یافت نشد. در تعامل شش رقم چغندرقند شامل پایا، شکوفا، آریا، اکباتان، پارس و سانتا با خاکهای آلوده مناطق مختلف، بیشترین غلظت ویروس در همه ارقام در هر دو سال مورد ارزیابی، متعلق به ایستگاه طرق-خراسان رضوی بود. به این ترتیب به نظر می رسد ارزیابی فنوتیپی ارقام و لاینهای چغندرقند باید در این ایستگاه انجام شود.واژه های کلیدی:الایزا، پاتوتیپ، تتراد، تعامل، ریزومانیا