حمید ریاحی مدوار
حسین مرادی شهر بابک
مهدی علیمحمدی باداموئیه

روش آبیاری زیرسطحی یک روش شناخته شده است که میزان تلفات آب را به حداقل مقدار می رساند. در این سیستم، انتقال آب با لوله انجام می شود، مقدار تبخیر از سطح شبکه های انتقال و توزیع آب کاهش یافته ، به حداقل می رسد و سبب افزایش بهره وری مصرف آب در بخش کشاورزی می شود. این روش آبیاری، نیاز به یک سری تحقیقات در خصوص عمق مناسب کارگذاری لوله های آبیاری زیرسطحی و فاصله آن ها از تنه درخت بر روی ردیف دارد. آزمایشی در این خصوص در سه باغ با سه بافت مختلف (شنی، شنی رسی و رسی لوم) در سه عمق مختلف (20و40 و 60 ) سانتی متری و در دو فاصله از تنه( 80 ، 100 ) سانتی متری اجرا شد. میزان گرفتگی قطره چکان ها و یکنواختی پخش آب، پروفیل رطوبتی و تجمع املاح در خاک، تراکم ریشه در اطراف قطره چکان ها بررسی شد. نتایج نشان داد، مناسب ترین عمق کارگذاری در خاک های بافت سنگین 40 سانتی متر به فاصله 1 متر از تنه و فواصل قطره چکان روی ردیف 100 سانتی متر بود. عمق کارگذاری در خاک های بافت سبک 20 سانتی متر به فاصله 80 سانتی متر از تنه و فواصل قطره چکان روی ردیف 80 سانتی متر به دست آمد. مناسب ترین عمق کارگذاری در خاک های بافت متوسط40 سانتی متر به فاصله 1 متر از تنه و فواصل قطره چکان روی ردیف 80 سانتی متر شد.واژه های کلیدی: آبیاری قطره ای زیرسطحی، عمق کارگذاری قطره چکان، راندمان کارایی مصرف آب، کم آبیاری