مطالعه کارایی فنی مزارع مرغ گوشتی استان تهران

به منظور بررسی عوامل موثر بر افزایش بهره وری وکارآیی فنی تولید مرغ مرغداری های گوشتی استان تهران و راهکارهای بهبود آن تعداد 150 واحد با ظرفیت های مختلف به روش نمونه گیری طبقه بندی شده، انتخاب و پرسشنامه ای به صورت حضوری حاوی اطلاعات کلیه هزینه ها، درآمدها وخصوصیات مدیریتی واحد پرورش تکمیل شد. با استناد به اطلاعات جمع آوری شده، کارآیی متوسط یا میزان بدست آوردن ستاده (محصول) به ازای واحد داده، کارآیی نهایی یا مقداری که هر واحد عامل ورودی(داده) به ستاده کل اضافه می کند و کارآیی کل عوامل تولید بدست آمد. نتایج حاصل از مطالعه جاری نشان دادکه هزینه دان، هزینه اصلی مرغداری ها بوده و در حدود 2/64 درصد از کل هزینه مرغداری ها تشکیل داده است. همچنین سه بخش از هزینه شامل هزینه دان، خدمات بهداشت و درمان و خرید و حمل جوجه ها 42/86 درصد از هزینه ها را تشکیل می دادند. واحدهای پرورشی از نظر نوع و نحوه استفاده از وسایل گرمایشی در وضعیت نامطلوب اقتصادی قرار داشتند. همچنین از انواع داروها و واکسن ها بیش از حد مطلوب اقتصادی استفاده گردیده و بنابراین بهره وری استفاده از این نهاده ها در سطوح پایینی قرار داشت. بررسی ضریب تبدیل غذایی در بین مرغداری های جمعیت نمونه نشان داد که تنها 24 درصد مرغداری ها در وضعیت ایده آل قرار داشتند، 53 درصد در وضعیت نسبتا مطلوب و حدود 23 درصد در وضعیت نامطلوب بودند. بررسی وضعیت تلفات در هفته اول پرورش و در کل دوره نشان داد که عمده تلفات از هفته اول به بعد اتفاق افتاده است. بررسی نقش عوامل مدیریتی در زمینه تجربه و آموزش مرغداران نشان داد علیرغم تجربه بالای مرغداران استان، این افراد از آموزش های فنی و حرفه ای بسیار پایینیبهره گرفته اند. نتایج این پژوهش نشان داد در اکثر مرغداری ها استفاده از نهاده نیروی کار در حد کمتر از میزان مطلوب اقتصادی بوده است. کلید واژه ها:مرغداری گوشتی، بهره وری، کارآیی عوامل تولید، استان تهران.