بررسی عوامل موثر بر تمایل به پرداخت مرغداران جهت به کارگیری سیستم‎های بهینه انرژی در شهرستان مشهد

صنعت طیور از جمله صنایع پربازده و دارای رشد در بخش کشاورزی است، اما به دلیل وجود ساختمان‎ها و تاسیسات قدیمی و عدم استفاده واحدهای مرغداری از روش‎ها و تجهیزات نوین تولید همواره جز صنایع پرمصرف انرژی بوده است به طوری‎که بعد از صنعت حمل و نقل بیشترین میزان مصرف انرژی را در کشور به خود اختصاص داده است. بنابراین تغییر شیوه‎های قدیمی مصرف انرژی و بهبود راندمان مصرف انرژی در واحدهای مرغداری از اهمیت بسیاری برخوردار است. این مطالعه بر آن است که به برآورد میزان تمایل به پرداخت مرغداران برای پذیرش سیستم‎های گرمایشی و سرمایشی کم مصرف با استفاده از روش ارزشگذاری مشروط بپردازد. اطلاعات مورد نیاز از طریق تکمیل 75 پرسشنامه با استفاده از روش نمونه‎گیری تصادفی ساده در سال 1395 از مرغداران گوشتی در شهرستان مشهد بدست آمد. برای بررسی تاثیر متغیرهای توضیحی بر میزان تمایل به پرداخت از مدل لاجیت استفاده شد و پارامترهای این مدل با استفاده از روش حداکثر راستنمایی برآورد شدند. نتایج نشان داد که 72 درصد افراد تحت بررسی در این تحقیق، حاضر به پرداخت مبلغی جهت نوسازی سیستم‎های گرمایشی و سرمایشی هستند. متوسط میزان تمایل به پرداخت مرغداران برای تجهیز یک واحد مرغداری 10 هزار قطعه‎ای 240 میلیون ریال می‎باشد، به عبارت دیگر افراد حاضر هستند 60 درصد هزینه این جا به جایی را پرداخت نمایند. همچنین نتایج نشان داد که متغیرهای سن، میزان تولید گوشت مرغ، سطح تحصیلات و ضریب تبدیل در سطح 5 درصد، متغیرهای اندازه واحد مرغداری، تعداد دفعات جوجه‎ریزی در سال و قیمت پیشنهادی در سطح 10 درصد معنادار می‎باشد.کلید واژه ها: سیستم‎های گرمایشی و سرمایشی، واحدهای مرغداری، ارزشگذاری مشروط، تمایل به پرداخت.