بررسی در مورد طراحی، ساخت و ایمنی زایی واکسن آزمایشی نانولیپوزومال لیشمانیا ماژور ( در مدل آزمایشگاهی)

نوع محتوی: طرح پژوهشی
زبان: فارسی
استان موضوع گزارش: البرز
شهر موضوع گزارش: کرج
شناسه ملی سند علمی: R-1049518
تاریخ درج در سایت: 27 بهمن 1397
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
مشاهده: 336
تعداد صفحات: 124
سال انتشار: 1396

نسخه کامل طرح پژوهشی منتشر نشده است و در دسترس نیست.

  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این طرح پژوهشی:

چکیده طرح پژوهشی:

در این تحقیق ساخت آزمایشی واکسن لیپوزومال لیشمانیا صورت گرفته است. با توجه به نقش مهم ادجوانت ها در ایجاد ایمنی علیه لیشمانیازیس ، در این مطالعه از مونوفسفوریل لیپیدA یا MPL و همچنین Imiquimod که هر دو از لیگاندهای Toll like receptor هستند و در تحریک ایمنی ذاتی نقش دارند استفاده شده است. حامل واکسن مورد استفاده نانولیپوزوم حامل آنتی ژن محلول لیشمانیا یا SLA می باشد که ادجوانت ها را نیز منتقل می کند. لیپوزوم ساخته شده از فرمولاسیون DSPC/DSPG/Chol تشکیل شده که برای ساخت آن ابتدا فیلم لیپیدی ساخته شد و سپس با استفاده از سونیکاسیون به سایز رسیدند. میانگین سایز بدست آمده نانوذرات با دستگاه DLS 100 نانومتر بدست آمد و زتا پتانسیل منفی شد. 130 عدد موش BALB/c ماده در سیزده گروه ده تایی تقسیم شدند و با فرمولاسیون های زیر ایمونیزه شدند: lip/SLA, lip/MPL/SLA, lip/IMQ/SLA, lip/MPL/IMQ/SLA, lip/SLA + lip/IMQ, lip/SLA + lip/MPL, lip/SLA + lip/MPL/IMQ , SLA, lip/MPL, lip/IMQ, lip/MPL/IMQ , bufferتزریق زیر جلدی در ناحیه کشاله ران انجام شد. برنامه ایمن سازی شامل سه بار تزریق به فاصله دو هفته بود . دو هفته بعد از آخرین تزریق از موش های همه گروهها خونگیری شد و ایزوتایپینگ IgG به روش الایزا در برابر آنتی ژن SLA انجام شد و از هر گروه سه موش کشته شد و طحال موش جهت سایتوکایین اسی کشت داده شد و در برابر آنتی ژن SLA سلولهای طحال تحریک شدند تا سایتوکایین های ترشحی( IFNƔو IL-4) به روش الایزا اندازه گیری شوند. سایر موش های گروههای مختلف جهت انجام تست چالش باپروماستیگوت انگل مهاجم L.major آلوده شدند. بدین منظور انگل شمارش شد و به کف پای هر موش 106 انگل تزریق شد، کف پای موش ها به طور هفتگی با کولیس اندازه گیری شد و تورم پای موش تا 7 هفته ثبت شد. پس از گذشت هفت هفته از چالش موش های باقی مانده از هر گروه سه عدد کشته شدند و تست اندازه گیری بار انگلی در پای موش ها و غده لنفاوی کشاله ران انجام شد تا تاثیر واکسن تزریقی بررسی شود. همچنین مجدد سلولهای طحال کشت داده شدند و سایتوکایین اسی در آنها صورت گرفت. نتایج بررسی ها اثر سینرژیک ادجوانت ها را زمانی که در یک فرمولاسیون استفاده شدند نشان داد ، بطوری که رشد هم تورم کف پای موش و کمترین میزان بار انگلی در این گروه مشاهده شد. در این گروه تیتر IgG2a که نشانه ای از پاسخ ایمنی سلولی می باشد نسبت به گروههای کنترل افزایش یافته که این پاسخ با افزایش تیتر IFNƔ و کاهش تیتر IL-4 همخوانی دارد. نتایج بدست آمده دال بر این است که استفاده همزمان دو ادجوانت imiquimod و MPL به همراه آنتی ژن SLA در نانوحامل لیپوزومی در ایمن سازی علیه لیشمانیازیس و تحریک ایمنی سلولی نقش مهمی دارند.