مقایسه روش های میان یابی در تهیه نقشه حاصلخیزی مزارع(مطالعه موردی: مزارع برنج)

یکی از مهمترین اهداف کشاورزی پیشرفته، مصرف صحیح کودهای شیمیایی است. میزان مصرف این کودها بستگی به میزان حاصلخیزی خاک دارد. بدون توجه به میزان حاصلخیزی خاک، مصرف کودهای شیمیایی باعث بهمخوردن تعادل عناصر غذایی در خاک شده و مسایل زیست محیطی را به بار می آورد. بنابراین، تهیه نقشه حاصلخیزی خاک جهت اداره و برنامه ریزی بهتر برای استفاده از کودهای شیمیایی ضروری به نظر میرسد. از اینرو هدف اصلی این پژوهش بررسی کارآیی روش های میانیابی کریجینگ و وزن دهی معکوس برای تهیه نقشه حاصلخیزی مزارع برنج در استان گیلان است. در این پژوهش کارآیی دو روش درونیابی وزندهی فاصله معکوس و کریجینگ برای پنج عنصر رس، شوری خاک، میزان اسیدیته، پتاسیم و کربن ارگانیک برای 108 پروفیل خاک بررسی شد. نتایج نشان داد در حالت کلی برای درون یابی رس، شوری خاک، میزان اسیدیته، پتاسیم و کربن ارگانیک روش کریجینگ از دقت بیشتری برخوردار است. همچنین نتایج نشان داد که کمترین میزان خطای درون یابی برای عنصر شوری خاک(هدایت الکتریکی) با میزان 31/0 مجذور مربع میانگین خطاها بدست آمد. کلمات کلیدی: ، وزندهی معکوس،کریجینگ، درونیابی، برنج، گیلان.