محمد اسماعیل اعزازی - دانشگاه سیستان و بلوچستان، دانشکده مدیریت و حسابداری، استادیار
مجتبی فرخی استاد - دانشگاه سیستان و بلوچستان، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشجوی کارشن
مصطفی فرخی استاد - دانشگاه سیستان و بلوچستان، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشجوی کارشن

از آنجا که در کشور ایران حجم بالای دولت در اقتصاد، حضور شرکت های دولتی در فعالیت های غیرضروری اقتصادی، رقابت پذیری پایین اقتصاد در سطح ملی و بین المللی، عدم توسعه بخش خصوصی فعال در حوزه های سرمایه گذاری، ضعف بازار سرمایه برای توسعه بخش خصوصی، عدم توزیع مناسب منابع و فرصت ها بین بخش دولتی و غیردولتی، بعد از پایان جنگ تحمیلی سبب عدم کارآیی دولت گردیده بود. لذا واگذاری فعالیتهای اقتصادی به بخش خصوصی و کناره گیری دولت از فعالیتهای اقتصادی به عنوان یکی از راه حلهای قابل تصور برای رفع مشکلات اقتصادی و افزایش رشد در ایران عنوان شده است. این جریان که در واقع در جهت انتقال فعالیتهای دولتی شده به بخش خصوصی صورت می پذیرد، می تواند تحولاتی بنیادی در نحوه و ماهیت حرکتهای اقتصادی به وجود آورد. ایجاد فضای مناسب برای بروز خلاقیتها و نوآوریها، آزادسازی منابع برای سرمایه گذاری با بازده مطلوب، جذب سرمایه گذاری داخلی و خارجی، کاهش کسری بودجه و تقلیل تورم از ره آوردهای تکیه به توانایی های بخش خصوصی (اعم از داخلی و خارجی) و سازماندهی آن در مسیر رشد و تکامل اقتصادی است. از این رو در این مقاله سعی کردیم تا با بررسی ابعاد خصوصی سازی به اهمیت توان بالقوه سرمایه گذاری ناشی از فرآیند خصوصی سازی بپردازیم. و در نتیجه با ارایه روند خصوصی سازی در ایران و مقایسه بین رشد سرمایه گذاری در کشورهای درگیر در خصوصی سازی با ایران ملاحظه شد که ایران نیز از این رشد مستثنی نبوده ودر این عرصه گامهای مناسبی برداشته ااست. در نهایت بر اساس بررسیهای انجام گرفته، پیشنهاد میشود که با ارایه تجزیه و تحلیلهای دقیق مالی (برگشت سرمایه، محاسبه ارزش فعلی طرحها، بازده داخلی طرحها و...) طرحهای سرمایه گذاری گذشته و تبیین ظرفیتها و فرصتهای جدید سرمایه گذاری در ایران، به لحاظ مالی اطمینان خاطر برای ورود سرمایه گذاران داخلی و خارجی به بخش خصوصی را فراهم نمود..

خصوصی سازی، واگذاری، سرمایه گذاری، فرصت