الگوی مسکن روستایی در یک محدوده جغرافیایی منتخب

این پروژه در ادامه «پروژه پهنه‌بندی سکونتگاه‌های روستایی ایران براساس گونه‌های شکل‌گیری مسکن» تعریف شده است. در پروژه مذکور باتوجه به اهمیت داشتن ارائه یک دسته‌بندی جامع از چگونگی توزیع گونه های مسکن روستایی بومی در شبکه سکونتگاههای روستایی کشور، حوزه‌بندی جغرافیایی (پهنه‌بندی مکانی) در سطح کشور(شبکه سکونتگاه‌های روستایی ایران) به‌منظور شناسایی پهنه‌هایی که در آن گونه‌های همسان مسکن روستایی‌ استقرار یافته‌اند، ارائه شد. همچنین باتوجه به تعریف ارائه شده از «گونه مسکن»، گونه‌های مسکن در هرپهنه و فرایند شکل‌گیری و طیف تغییرات آن، معرفی شدند. در ادامه به منظور تبیین رویکردی کاربردی در معرفی و تشریح گونه‌ها لازم است که گونه‌های پایه در هر منطقه با هدف مذکور بازبینی شده و مورد بحث قرار گیرد. لذا نظر به پیشنهاد کمیته تخصصی پروژه پایه، این پروژه به منظور بررسی دقیق گونه‌ها با رویکرد کاربردی و شناخت عمیق اندرکنش هرگونه با عوامل مؤثر بر شکل‌گیری آن به منظور فراهم آوردن بستر لازم برای طراحی گونه‌های مسکن در هر پهنه پیشنهاد شده است. هدف از این تحقیق، بازبینی و تکمیل اطلاعات درخصوص شناخت گونه‌های شکل‌گیری مسکن در 8 پهنه سکونتگاه‌های روستایی ایران و تدوین کتابی در ادامه گزارش تحقیقاتی «پهنه‌بندی سکونتگاه‌های روستایی ایران براساس گونه‌های شکل‌گیری مسکن» می‌باشد. 8 پهنه مذکور عبارتند از: 1. حاشیه دریای عمان و خلیج فارس 2. حاشیه دریای خزر 3. مناطق کردنشین کوهستانی و کوهپایه غرب 4. مناطق آذری نشین شمال غرب 5. محدوده البرز میانی و دشت های شرقی زاگرس 6. عشایر اسکان یافته و ساکنین دائم کوهستان‌ها و مناطق پای‌کوهی دامنه‌های غربی زاگرس 7. دشت‌های مرکزی و شرقی ایران 8. ارتفاعات میانی و کوهپایه‌های حاشیه دشت‌های مرکزی و شرقی

کلیدواژه ها:

گونه شناسی ، پهنه بندی ، مسکن روستایی ، سکونتگاه‌های روستایی ، جغرافیای روستایی