فرهنگ سازمانی در نیروهای مسلح از دیدگاه اسلام و انقلاب

امروزه، فرهنگ سازمانی را شکلی از کنترل اجتماعی می دانند که بر تصمیمات افراد و رفتارهای آنها تاثیر می گذارد. فرهنگ بهطور ناخودآگاه کارکنان را به گونه ای هدایت می کند که با انتظارات سازمان سازگار شوند. فرهنگ همچون چسبی است کهافراد را به یکدیگر پیوند زده و به آنها احساس تعلق به سازمان را می بخشد [1] . به عبارت دیگر کارکنان با فرهنگ است کهاحساس هویت پیدا کرده و نیازهایشان تامین می گردد. کارکنان با وجود فرهنگ با یکدیگر بطور اثربخش در ارتباط بوده و بایکدیگر برای دستیابی به اهداف مشترک فردی و سازمانی همکاری می نمایند.امروزه مدل ها و الگوهای متفاوتی وجود دارد که بر اساس آن می توان فرهنگ یک سازمان را مورد نقد و بررسی قرار داد. مدل-های موجود عمدتا ساخته و پرداخته اندیشمندان غربی و مناسب سازمان های تجاری هستند، ازآنجا که نیروهای مسلحجمهوری اسلامی ایران تحت فرماندهی ولی فقیه و منطبق بر اصول و ارزش های عالیه انقلاب اسلامی و نظام مقدس جمهوریاسلامی از الگوی خاصی پیروی می کند که نمونه آن را نمی توان در کشور دیگری یافت، بنابراین نیاز است که مدلی بومیمتناسب با شرایط نیروهای مسلح بسط و گسترس داد. بعد از انقلاب اسلامی با توجه به اینکه نیروهای مسلح تحت فرماندهیامامین انقلاب (امام خمینی و امام خامنه ای) و آموزه های اسلام و انقلاب بوده است، بخش اعظمی از فرهنگ حاکم بر اینسازمان بزرگ نشات گرفته از بیانات، رهنمودها، دستورات و سیاست های این دو بزرگوار و تحت تاثیر انقلاب اسلامی و برگرفتهاز دین مبین اسلام می باشد. بنابراین نیاز است مدل بومی فرهنگ سازمانی را از منظر امامین انقلاب، آرمان های انقلاب وآموزه های دینی طراحی و توسعه داد که به واقعیت های موجود در این سازمان های نظامی کشورمان نزدیکتر است.