محمدجواد وفایی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه فردوسی مشهد
سیدمحمود حسینی - استاد گروه صنایع دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد
سامان صفایی - رئیس امور بهداشت،ایمنی،محیط زیست و پدافند غیرعامل، منطقه ۴ عملیات انتقال گاز

هدف، تحلیل عملکرد انسان در عملیات پیگرانی منطقه 4 خطوط انتقال گاز ایران است. در این پژوهش ابتدا با استفاده از جداول تحلیل کیفی روش PetroHRA، HTA وکمیسازی بر اساس جداول FMEA به شناخت عملیات، تحلیل ریسک کیفی، اولویت بندی مخاطرات و شناسایی عوامل شکل دهی عملکرد در عملیات پیگرانی پرداخته شد، سپس بر اساس پرسشنامه طراحی شده و با استفاده از روش CREAM سبک کنترل، احتمال خطای انسانی و قابلیت اطمینان در عملیات پیگرانی منطقه محاسبه گردید و در نهایت به تحلیل داده جهت بهبود عملکرد پرداخته شد. با توجه به نتایج به دست آمده آتش سوزی در داخل رسیور و تولید سولفور آهن و برخورد ماشین آلات با تجهیزات گازدار به عنوان خطرناک تری مخاطرات، دو عامل زمان و آموزش در جهت بهبود عملکرد، سه عامل توانمندی جهت کار پیچیده، روش و رابط انسان و ماشین در جهت کاهش عملکرد عمل میکنند. حالت کنترل منطقه، کنترل تاکتیکی و بازه قابلیت اطمینان منطقه [0,52 0,62] میباشد، پایش پیگ، ارائه مخاطرات و ارائه گزارش دارای بیشترین خطای انسانی می باشند و سبک کنترل نشاندهنده ی پیروی پرسنل از یک روش خاص با عمومیت کم است، لذا اصلاح روش میتواند قابلیت اطمینان و توانمندی جهت کار پیچیده را افزایش دهد، همچنین با ثابت ماندن چهار عامل محیط کار، رابط انسان و ماشین، آموزش و زمان و ارتقای سه عامل توانمندی جهت کار پیچیده از ناکارآمد به خیلی کارآمد، روش از نامناسب به قابل قبول و کارتیمی از خوب به عالی خطای انسانی، به میزان چشمگیری کاهش خواهد یافت.

قابلیت اطمینان انسانی، تحلیل ریسک، علم داده، صنایع فرآیندی، عملیات پیگرانی