یک مدل ترکیب سرویس با در نظر گرفتن نقش تاب آوری در شبکه های تامین ابری

امروزه با ظهور انقلاب صنعتی چهارم و پیشرفتهای حوزه فناوری اطلاعات، سیستمهای تولیدی دچار تغییر و تحول بزرگی در الگوی تولید خود شدهاند. از جمله این تغییرات میتوان به روند جهانی سازی منابع و حرکت از سمت تولید انبوه به سمت تولید بر مبنای سفارش شخصی سازی شده اشاره کرد. همچنین حرکت از سمت الگوی تولید مبتنی بر کالا به سمت الگوی تولید مبتنی بر خدمت در حال گسترش است. چنین تغییراتی فرصتها و تهدیدهای جدیدی را پیشروی شبکه های تامین قرار میدهد که آنها را به استفاده از سیستمهای تولیدی پیشرفته تشویق میکند. در سالهای اخیر، ساخت و تولید ابری به عنوان راهکاری موثر جهت بهره برداری از فرصتهای جدید مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. از جمله مسائل مطرح در فضای ساخت و تولید ابری، مساله ترکیب سرویسها است که در آن چگونگی تخصیص بهینه سرویسها به تقاضاها دنبال میشود. به خصوص در شبکه های تامین ابری که مواجهه با انواع اختلال در عملکرد سیستم اثر بسزایی میگذارد، اهمیت حل مساله ترکیب سرویس بهینه بیش از پیش مشخص میشود. بنابراین ایجاد ساختاری تاب آور برای شبکه های تامین ابری جهت مواجهه با اختلالهایی که در آنها رخ میدهد، ضروری است. یکی از راهکارهای ایجاد تاب آوری، ایجاد افزونگی در سیستم است. در مدل ارایه شده در این پژوهش نیز از این راهکار با استفاده از رعایت حداقل زیرآنتروپی برای ارضای تقاضاها استفاده شده است. در پایان یک مساله نمونه جهت بررسی نتایج مدلسازی به همراه تحلیل بهبودهای ایجاد شده آورده شده است.

کلیدواژه ها:

انقلاب صنعتی 4 ، 0 ، اختلال ، تاب آوری ، افزونگی ، آنتروپی ابری ، مساله ترکیب سرویس