تاثیر محرک های ساکارز و کیتوزان بر بیان ژن کد کننده آنزیم CYP79 F1 و محتوی سولفورافان در گیاهچه های ازمک
محل انتشار: فصلنامه بیوتکنولوژی کشاورزی، دوره: 12، شماره: 2
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 593
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOAGK-12-2_004
تاریخ نمایه سازی: 26 شهریور 1399
چکیده مقاله:
هدف: گلوکورافانین، یک گلوکوزینولات الیفاتیک است که در گیاه ازمک (Lepidium draba)از خانواده شببو به فراوانی یافت میشود. این گلوکوزینولات در حضور آنزیم میروزیناز به ایزوتیوسیانات سولفورافان تبدیل میشود که فعالیتهای زیستی مختلفی از قبیل خاصیت آنتی اکسیدانی و آنتی باکتریایی و همچنین توانایی مهار رشد و تکثیر سلول های سرطانی را دارد. CYP79 F1 اولین آنزیم در مسیر بیوسنتز گلوکورافانین است.
مواد و روشها: در این مطالعه، گیاهچههای ازمک با سه تکرار مستقل و در قالب طرح کاملا تصادفی بمدت 7 روز در حضور غلظت های مختلف ساکارز و کیتوزان (صفر، 25، 50، 100، 200 و 400 میلی گرم بر لیتر) رشد کردند. پس از جمع آوری گیاهچهها، محتوای سولفورافان در اندام هوایی گیاهچهها با استفاده از دستگاه HPLC اندازهگیری شد. علاوه بر این، میزان بیان ژن CYP79 F1 در گیاهچههای تیمار شده با استفاده از تکنیک Real Time PCR مورد آنالیز قرار گرفت.
نتایج: نتایج نشان داد که محتوی سولفورافان در گیاهچههای تیمار شده با ساکارز با افزایش غلظت آن در محیط به طور معنی داری نسبت به نمونه شاهد افزایش یافته است، درحالی که در گیاهچههای تیمار شده با کیتوزان، افزایش معنی دار محتوی سولفورافان فقط در غلظت mg/L200 مشاهده گردید. نتایج حاصله نشان داد که بیان ژن CYP79 F1 در گیاهچههای تیمارشده با ساکارز در غلظت 50 میلیگرم بر لیتر و با کیتوزان در غلظتهای 50 و 100 میلیگرم بر لیتر نسبت به نمونه شاهد به طور معنیداری افزایش یافته است.
نتیجهگیری: براساس نتایج بدست آمده در این تحقیق، چنین نتیجهگیری میشود که غلظتهای مذکور این محرک ها میتوانند با اثر بر بیان ژن CYP79F1 بیوسنتز گلوکوزینولاتهای آلیفاتیک را تحریک نمایند. با توجه به نقش و اهمیت سولفورافان به عنوان یک متابولیت دارویی باارزش و همچنین نقش آنزیم CYP79F1 در سنتز گلوکورافانین، پیشنهاد میشود تاثیر الیسیتورهای مذکور بر تولید سولفورافان و بیان ژن CYP79F1 در غلظتها و زمانهای دیگر نیز بر روی این گیاه مورد آنالیز قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی ریاحی مدوار
گروه بیوتکنولوژی-پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی- دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، - کرمان،
فرشته جدید بنیاد
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه بیوتکنولوژی، دانشکده علوم و فناوری های نوین، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران.
فاطمه رضائی
دانش آموخته دکتری، گروه فیزیولوژی گیاهی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
محمود ملکی
گروه بیوتکنولوژی، پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :