ردیابی ژن های مقاوم به بیماری آتشک درختان سیب (Malus domestica) استان اصفهان با استفاده از نشانگرهای SCAR و SSR
عنوان مقاله: ردیابی ژن های مقاوم به بیماری آتشک درختان سیب (Malus domestica) استان اصفهان با استفاده از نشانگرهای SCAR و SSR
شناسه ملی مقاله: JR_JOAGK-12-2_002
منتشر شده در شماره 2 دوره 12 فصل تابستان در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_JOAGK-12-2_002
منتشر شده در شماره 2 دوره 12 فصل تابستان در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
مرضیه ربانی - گروه علوم باغبانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
محمد مجتبی کامل منش - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، شیراز، ایران
خلاصه مقاله:
مرضیه ربانی - گروه علوم باغبانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
محمد مجتبی کامل منش - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، شیراز، ایران
هدف: بیماری های گیاهی می توانند عامل محدود کننده کاشت یک گیاه در یک منطقه باشند. یکی از شیوه های جدید در تولید گیاهان مقاوم به بیماری ها، استفاده از نشانگرهای مولکولی می باشد. نشانگرهای مولکولی قادر به کشف و آنالیز ژن های مهم مقاومت هستند. لذا با توجه به شدت خسارت و تنوع ژنتیکی بیماری آتشک که از بیماری های خطرناک درختان میوه ی دانه دار است، ارزیابی ژرم پلاسم درخت سیب ضروری می باشد. از این رو پژوهشی با هدف ردیابی ژن های مقاومت به بیماری با استفاده از 6 نشانگر SCAR و SSR در برخی ژنوتیپ های سیب استان اصفهان انجام شد. مواد و روشها: از برگ های جوان70 نمونه سیب استان اصفهان، در اوایل اردیبهشت ماه نمونه برداری و DNA به روش CTAB استخراج گردید. واکنش زنجیره ای پلیمراز جهت تکثیر قطعات ژنومی6 جفت آغازگر انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد در جمعیتها، آغازگرها باند نادر و معمولی تکثیر شده در 25 یا کمتر از 25 درصد جمعیت و 50 یا کمتر از 50 درصد جمعیت تکثیر نکردند. جمعیت سمیرم- حنا بیشترین مقدار شاخصهای تنوع ژنتیکی نی، شانون، تعداد آلل موثر و متفاوت را داشت که نشان دهنده تنوع ژنتیکی بیشتر در این جمعیت نسبت به سایر جمعیت ها است. تجزیه واریانس مولکولی نشان داد تنوع بین جمعیتی از لحاظ آماری معنی دار نمی باشد و 92% تنوع مربوط به درون جمعیتها بود. بیشترین فاصله ژنتیکی بین جمعیتهای سمیرم-حنا و سمیرم- پادنا بود و فاصله بین دورترین و نزدیکترین جمعیتها کم بود که این نتیجه به وسیله تجزیه واریانس مولکولی نیز تایید گشت. نتیجهگیری: 6 آغازگر به خوبی تکثیر شده و تمایز بین جمعیت ها را نشان دادند لذا نشانگرها به درستی انتخاب شده اند. همچنین نتایج حاکی از تنوع بین جمعیتی بسیار کم بود اما با تلاقی دورترین و نزدیکترین جمعیت و سپس تلاقی نتاج بدست آمده، می توان جهت هرمی شدن ژن های مورد نظر و تولید نوترکیبی قوی تر و متنوع تر بهره جست.
کلمات کلیدی: آتشک سیب, مقاومت, نشانگر مولکولی, استخراج DNA, PCR
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1046709/