مطالعهی تطبیقی حقوق سیاسی زنان در منشور حقوق شهروندی جمهوری اسلامی ایران مصوب 29 آذر سال 1395 با اعلامیه جهانی حقوق بشر مصوب10 دسامبر سال 1948

حقوق سیاسی زنان در هر جامعه نشانه ی مدنیت و توسعه انسانی میباشد. امروزه اگرچه شاهد حضور سیاسی زنان در سطوح مختلف اجرایی و مدیریتی کشور هستیم اما این حضور بسیار کمرنگ است. بند 1 ماده 21 اعلامیه جهانی حقوق بشر میگوید:هرکس حق دارد که در اداره امور عمومی کشور خود، خواه مستقیما و خواه به واسطه نمایندگانی که آزادانه انتخاب شده باشند شرکت جوید. در منشور حقوق شهروندی ایران نیز بر نقش مردم در اداره عمومی کشور و دخالت آنها در تصمیم گیری ها به مباشرت یا باواسطه تاکید شده، اما در خصوص موضوع زنان علیرغم دستاوردها و ابتکارات قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، کاستی ها و نارسایی هایی به چشم میخورد که این ناشی از نوعی خلا در متن قانون و به کار بردن مفاهیم و واژه هایی است که موجبات برداشتها و تعابیر مختلف میشود. هدف اصلی این پژوهش مطالعه ی تطبیقی بین منشور حقوق شهروندی ایران و اعلامیه جهانی حقوق بشر میباشد. روش این پژوهش توصیفی – تحلیلی و به صورت تطبیقی میباشد و از منابع کتابخانه ای و مقالات منتشرشده در سایتهای معتبر اینترنتی استفاده میگردد و همچنین بررسی مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر و منشور حقوق شهروندی جمهوری اسلامی ایران که منابع اصلی و بنیادین پژوهش حاضر میباشد.

کلیدواژه ها:

حقوق سیاسی زنان ، منشور حقوق شهروندی جمهوری اسلامی ایران ، اعلامیه جهانی حقوق بشر ، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.