عبدالکریم گل گون - دانشجوی دکتری تخصصی، گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد رامهرمز، دانشگاه آزاد اسلامی، رامهرمز، ایران
هرمز اسدی کوه باد - استادیار،گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد رامهرمز، دانشگاه آزاد اسلامی، رامهرمز، ایران

در نهاد انسان، روح خداپرستی، علاقه به نیکی و فضیلت و امثال آن وجود دارد. همچنین غرایزی مانند غریزه ی خودخواهی،انتقام جویی، راحتطلبی و مانند آن در درون آدمی موجود است که به صورت پنهان، انسان را به سوی پاکی و فضیلت یا به سمت ناپاکی و رذیلت میکشاند؛ در صورت اول، آن را تقواوپاکی و در صورت دوم که لذتهای نامشروع و ناپاک هستند گناه می گویند گناه عملی است که با اراده و رضایت الهی در تضاد بوده، با ایجاد نوعی تاریکی معنوی در نفس انسان، آدمی را از خدای متعال که نور آسمانها و زمین است، دور میسازد اسلام حتی فکر گناه نهی فرموده و این بزرگترین راه مبارزه ی با گناه است. قران کریم هلاکت بسیاری از امتهای گذشته را معلول اعمال زشت و گناهان آنها دانسته و میفرماید:کذبوا بآیات ربهم فاهلکناهم بذنوبهم انفال/54 آیات پروردگارشان را تکذیب کردند ما هم بخاطر گناهانشان، آنها را هلاک کردیم.

گناه، جرم، قلب، قرآن، ظن، حسد