محرک های رشد گیاهی، نقش آنها در فیزیولوژی گیاه، جذب عناصر غذایی و مقابله با تنش های محیطی

بهبود کیفیت، پایداری سیستم کشت و کاهش هزینه­های تولید از اهداف کشاورزی نوین است. از طرف دیگر تغییرات اقلیمی در جهان و ایران سبب شده گیاهان زراعی با تنش­های مختلفی مواجه گردند. به­نظر می­رسد مواد محرک رشد گیاهی بتوانند گیاهان را در مواجه با این تنش­ها یاری نمایند. این ترکیبات شامل مواد هیومیکی، عصاره جلبک­های دریایی، اسیدهای آمینه، مایه تلقیح میکروبی، مواد معدنی مانند عناصر مفید، نمک­های غیر آلی مانند فسفیت، مواد ضد تعرق، و غیره هستند. تاثیر این مواد در گونه­های مختلف و حتی ارقام یک گونه گیاهی ممکن است متفاوت باشد. لذا نحوه کاربرد مواد محرک رشد در کشاورزی و باغبانی باید با توجه به نتایج بررسی­های محلی و منطقه­ای اصلاح گردد. استفاده از مواد محرک رشد گیاهی در چند سال اخیر در جهان و ایران، افزایش چشمگیری داشته است. هدف این مقاله، فراهم کردن درک بهتر از این مواد بر اساس یافته­های علمی و عملی در کشاورزی و باغبانی است. موارد بیان شده در این مقاله نشان می­دهد که مواد محرک رشد گیاهی باعث بهبود و افزایش پایداری تولید محصول شده و همزمان باعث افزایش مقاومت گیاه در برابر تنش­های غیرزنده و افزایش کیفیت محصول شده­اند. تحقیقات در زمینه این مواد در آینده باید با تاکید بر تعیین مکانیسم عمل باشد. درک بهتر مکانیسم تاثیر این مواد در بهینه کردن استفاده از این ترکیبات در مدیریت پایدار کشاورزی مفید خواهد بود.

کلیدواژه ها:

تنش ، جذب عناصر ، فیزیولوژی گیاه ، کارایی ، محرک رشد