اثر ریزساختار اولیه بر جدایش و کرنش پذیری حین اکستروژن معکوس الیاژA356 در حالت نیمه جامد

یکی از مهمترین پارامترهای تاثیرگذار بر رفتار تیکسوتروپیک مخلوط مذاب و جامد آلیاژها، میزان جدایش فاز مایع از جامد حین شکل دهی است که ریزساختار اولیه شمش نقش بسزایی در این امر دارد.در این پژوهش به منظور بررسی تاثیر ریزساختار اولیه، نمونه هایی از آلیاژ A356 در قالب ماسه ای و فلزی با فوق گداز های مختلف ریخته گری شد. همچنین دو نمونه آلیاژ A356 با ساخت گلبولار به روش سطح شیبدار و همزدن الکترومغناطیسی تهیه شد. تمامی نمونه ها توسط دستگاه سقوط آزاد با سرعت بسیار زیاد اکستروژن معکوس گشتند. ارتفاع کف ماند نمونه ها به عنوان تابعی از میزان جدایش اندازه گیری شد. همچنین جهت بررسی اندازه و مورفولوژی گلبولها و مطالعه کمی میزان جدایش، مقاطع مختلف نمونه ها متالوگرافی و آنالیز تصویری شدند. نمونه سطح شیبدار حداقل جدایش و بیشترین کرنش پذیری را از خود نشان داد. همچنین مشخص شد رابطه مستقیمی میان کرن شپذیری و یکنواختی ریزساختار محصولات وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

فراوری نیمه جامد - سطح شیبدار- همزدن الکترومغناطیس ی- جدایش مذاب از جامد - اکستروژن معکوس - آلیاژ A356 ، ساختار گلبولار