امین ضمیری
پریسا احمدی
محمد علی دادور
عماد زارعی
سروش ذیگلری
فریدرضا دادور

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی در محیط کار بر بهره وری سازمانی و جامعه پذیری سازمانی کارکنان دارای استرس شغلی بود. روش پژوهش آزمایشی (طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل) بود. نمونه پژوهش شامل 40 کارمند مبتلا به استرس شغلی ( 20 نفر گروه آزمایش و 20 نفر گروه کنترل) بود که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه بهرهوری هرسی و گلداسمیت 1999 ، پرسشنامه جامعه پذیری سازمانی تائورمینا 1997 و پرسشنامه استرس شغلی رایس 1992 بود. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره مانکوا، آنکوا استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد، آموزش مهارت های زندگی در محیط کار باعث افزایش بهره وری سازمانی و جامعه پذیری سازمانی کارکنان دارای استرس شغلی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد

مهارت های زندگی در محیط کار، بهره وری سازمانی، جامعه پذیری سازمانی، استرس شغلی.