رضا خادم حسینی - دانشگاه علم و صنعت ایران، کارشناسارشد
مهدی دیواندری - دانشگاه علم و صنعت ایران، استادیار
سیدمحمدعلی بوترابی - دانشگاه علم و صنعت ایران، استاد

در این تحقیق تأثیر افزودن آلومینیم در مقادیر ۱ و ۲ درصد وزنی بر قابلیت آستمپرینگچدن نشکن متداول حاوی 3 تا 3/3 درصدکربن و حدود 2/4 درصد سیلیسیم درمقایسه با حالت بدون الومینیم مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور جهت بررسی آستمپرپذیری، ۶ ضخامتمختلفبا اندازه های ۱۰ ، 15 ، 20، 25 ، 30، 40 میلیمتر مورد استفاده قرارگرفت. عملیات استنیته دردمای 925درجه به مدت 2 ساعت و عملیات استمپر در دودمای 315 و 370 درجه سانتی گراد بهمدت 2 ساعت انجام شد. مطالعات متالوگرافی انجام شده با کمک میکروسکوپ نوری نشان می دهد که افزایشآلومینیم بطور آشکاری آستمپرپذیری را افزایشداده است. در حالیکه ساختار زمینه نمونه بدون آلومینیم با ضخامت ۳۰ میلیمتر کام ً لا پرلیتی است، در نمونه های مشابه حاوی آلومینیم، تنها ۱ درصد پرلیت تشکیل شده است. همچنین نتایج بدست آمده بر افزایشآستمپرپذیری با کاهشدمای آستمپر در هر دو نوع چدن نشکن آلیاژی و غیر آلیاژی دلالتدارد

چدن نشکن، آلومینیم، آستمپرپذیری، دمای آستنیته، دمای آستمپر، بینایت، پرلیت