علی فرهادی - دانشجوی دکترا مدیریت آموزشی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران
بهرنگ اسماعیلی شاد - استادیار گروه علوم تربیتی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران

دانشگاه سازمانی، با هدف ارتباط دادن برنامه های آموزشی به راهبرد و ماموریت های سازمانی، ایجاد شده و ابزاری برای یاری رساندن در دستیابی به اهداف راهبردی سازمان است. امروزه کلیه سازمانها برای ارتقای کیفیت و کمیت اهداف از پیش تعیین شده، به سنجش عملکرد می پردازند. در مقاله حاضر به بررسی دانشگاه های سازمانی به عنوان مفهومی که سرمنشا آن را می توان در دهه های 1950 و 1960 جستجو کرد، اشاره شده است. بر اساس نظرات بسیاری از صاحبنظران، دانشگاه سازمانی به عنوان یک برنامه آموزشی درون سازمانی می تواند به عنوان مکملی برای آموزشهای سنتی و برون سازمانی که کارکنان دریافت می کنند، قلمداد شود. از جمله نخستین دانشگاه های سازمانی ایران میتوان به دانشگاه نفت، دانشگاه صنعت آب و برق شهید عباسپور اشاره کرد. در این مقاله، ابتدا پدیده دانشگاه سازمانی تشریح شده است. سپس به ابعاد گوناگون دانشگاههای سازمانی، ویژگی های دانشگاه های سازمانی، ارتباط راهبردی کسب و کار و مدیریت آموزش منابع انسانی، فناوری و یادگیری الکترونیک و دانشگاههای سازمانی امروز پرداخته شده است.

دانشگاه سازمانی، آموزش، سازمان